Γιατί δεν πεθαίνει;

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”56049″ img_size=”full”][vc_column_text]Μια ολόκληρη ζωή να προσπαθείς να καταλάβεις αυτή την περίφημη ελληνική ψυχή, δεν αρκεί. Πρέπει να ξέρεις τι αγαπούσαν οι άνθρωποι, τι τους συγκινούσε, τι τους διέπλαθε, τότε που ήταν στο λίκνο ακόμα της εθνικής κατασκευής.

Γιατί δεν πεθαίνει; Αυτό είναι το διαχρονικό ερώτημα. Ξέρουμε ή τουλάχιστον πιστεύουμε βαθιά ότι δεν πεθαίνει, αλλά γιατί. Τι ήταν αυτό που έκανε αυτό το νεαρό έθνος –παρά την τεράστια ιστορία του ελληνικού στοιχείου εν γένει, το νεοελληνικό κράτος μετράει μόλις δύο αιώνες ζωής– να επιδείξει τέτοια δύναμη και τόσο μεγάλη ανθεκτικότητα στις ιστορικές δοκιμασίες του; Σίγουρα οι λόγοι είναι πολλοί και σύνθετοι, και σίγουρα διαφεύγουν της συνήθους μεταφυσικής νοηματοδότησης της έννοιας του έθνους και της φυλής, όσο ένδοξα κι αν τα θεωρούμε ως Έλληνες. Διότι όλες οι χώρες είναι ένδοξες, και όλες άδοξες. Κατ’ αντιστοιχία, όσο υπερήφανος αισθάνεται κάποιος απλώς και μόνο επειδή είναι Έλληνας, άλλο τόσο παράλογα αισθάνεται υπερήφανος ο Τούρκος, ο Βούλγαρος, ο Αλβανός, ο Αιγύπτιος, ο Πορτογάλος, ο Κενυάτης, ο Γιαπωνέζος, ο Γερμανός, ο Αμερικανός, ο Ισλανδός κλπ. Αυτά είναι γνωστά πράγματα. Η δόξα δεν ανήκει στα έθνη, ούτε στους κατά δήλωσιν πατριώτες τους, που τόσο εύκολα (πλην καθόλου τυχαία) πιάνουν στο στόμα τους την πατρίδα. Η πατρίδα για δαύτους είναι σαν πλυντήριο: τους καθαρίζει από την ανηθικότητα, την ασημαντότητα, την παλιανθρωπιά, την ψευτιά, τον καιροσκοπισμό, την μισαλλοδοξία, την ματαιοδοξία, την αμάθεια, την ημιμάθεια, την αναξιοκρατία, την βλακεία και την πολυποίκιλη μικρότητά τους. Όψιμα μάλλον στην Ελλάδα του διαρκούς σκανδάλου συνειδητοποιούμε πλέον ότι η πατρίδα, τους ξεπλένει ακόμα και το βρόμικο χρήμα. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν γιατί, όπως και να το κάνεις, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, ακόμη και για τους «πατριώτες» και ανεξαρτήτως αν τελικά θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πεπραγμένων τους.

Γιατί δεν πεθαίνει; Σίγουρα η Ελλάς δεν οφείλει την επιβίωσή της σε δαύτους… Το θαύμα μάλλον είναι ότι κατάφερε να ζήσει παρά την ύπαρξή αυτών των διάσημων και άσημων πατριδοκάπηλων, που σαν τσιμπούρια της πίνουν μέρα-νύχτα το αίμα. Κατά συνέπεια, την επιβίωσή της την οφείλει σε εκείνους οι οποίοι θεωρούν ή απλώς διαισθάνονται τον πατριωτισμό και την φιλοπατρία σαν μία βαθιά πολιτική, καθημερινή πράξη. Γι αυτό δεν πεθαίνει. Γιατί κάθε ώρα και λεπτό, κάποιοι την κρατούν επίμονα στην ζωή, χωρίς να το διατυμπανίζουν και πολύ συχνά χωρίς καν να το γνωρίζουν.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]