Τρικυμία εν κρανίω
Χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ την άποψη ότι ο χριστουγεννιάτικος «μποναμάς» προς τους χαμηλοσυνταξιούχους όπως και η απόφαση αναστολής είσπραξης πρόσθετων φόρων από τα νησιά, αποτελεί απόδειξη της κοινωνικής ευαισθησίας της κυβέρνησης, δεν μπορώ από την άλλη να κατανοήσω την απόφαση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην υπερψηφίσει τις συγκεκριμένες παροχές.
Εύλογα μάλιστα αναρωτιέται κανείς αν η απόφαση της αυτή καθορίστηκε από την αντίδραση του κ. Σόιμπλε, όταν τουλάχιστον αρχικά είχε ανακοινώσει ότι θα ψηφίσει τα παραπάνω μέτρα.
Γιατί και τις δυο αυτές αποφάσεις δεν χρειάζεται καν επιχειρηματολογία για να τις υπερασπιστείς. Ποιος μπορεί σαν παράδειγμα- εκτός του κ. Σόιμπλε- να μην αποδεχθεί, ότι όσοι λαμβάνουν σύνταξη κάτω των 800 ευρώ, έχουν ανάγκη προστασίας;
Το επιχείρημα πως οι παροχές είναι προεκλογικές δεν ευσταθεί από τη στιγμή μάλιστα που ο μόνος που ζητά επιμόνως εκλογές είναι ο κ. Μητσοτάκης. Το επιχείρημα πάλι ότι αυτές δυσκολεύουν την διαπραγμάτευση με τους δανειστές είναι επίσης έωλο γιατί το συγκεκριμένο βοήθημα που δίνεται από το επιπλέον πλεόνασμα του προϋπολογισμού, προβλέπεται από τις συμφωνίες που έχουμε υπογράψει μαζί τους.
Εάν η κυβέρνηση της χώρας δεν έχει δικαίωμα να δώσει ένα επίδομα 300 ευρώ- και μάλιστα από τα πλεονάσματα- τότε ουσιαστικά έχει αυτοκαταργηθεί. Εκτός κι αν το κόμμα της αντιπολίτευσης πιστεύει ότι και αυτό το δικαίωμα έχει εκχωρηθεί ανεπιστρεπτί στους δανειστές…
