Το Χρονογράφημα: Χωρίς αιδώ

Οκτώ χρόνια τώρα, από την ώρα που ο εφιάλτης άνοιξε την Κερκόπορτα, δεχόμαστε μια ανηλεή οικονομική, πολιτική και πολιτισμική επίθεση.

Με την κοινωνία να μετρά κάθε μέρα τις πληγές της κι τους επικυρίαρχους να αποφασίζουν ακόμα και για το δικαίωμα να ανασαίνουμε.

Αφού μας παγίδευσαν σε σισύφειο κύκλο, με τη στήριξη όσων ανέλαβαν τη διαχείριση του τόπου αυτά τα χρόνια, αξιώνουν να έχουν λόγο και για την ύπαρξη μας.

Γνωρίζουν καλά πως όταν σφυροκοπάς την καθημερινότητα ενός λαού με τον φόβο, οδηγείται αναπόφευκτα στην παραίτηση.

Χρησιμοποιούν χωρίς αιδώ το μαστίγιο της οικονομικής ασφυξίας και εμείς ανήμποροι κοιτάζουμε τις ουλές που αφήνουν ενθύμιο στο σώμα μας.

Την ίδια ώρα, η μόνη αγωνία του πολιτικού προσωπικού της χώρας είναι να μη δώσουν την εντύπωση ότι είναι συνένοχοι στο έγκλημα που συντελείται.

Προσοχή, όχι να αποδείξουν ότι δεν είναι συνένοχοι, διότι είναι και το γνωρίζουν πολύ καλά. Να ρίξουν στάχτη στα μάτια επιδιώκουν.

Γραφικοί και εκτός πραγματικότητας από τη μια υπογράφουν άνευ όρων τις εντολές των δανειστών και από την άλλη λοιδορούν και προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες και τις ενοχές, σε όσους τολμούν να αρνούνται να υποταχθούν.

Αδυνατούν οι «φτωχοί» να κατανοήσουν ότι η αφόρητη φτώχεια που πλήττει τη κοινωνία είναι τόσο ορμητική και στο διάβα της παρασέρνει τις μάσκες και την υποκρισία…