Τον Επικούριο, θα τον επικουρήσει κανείς;
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”22368″ img_size=”full”][vc_column_text]Υπάρχουν χώρες στον κόσμο, όπου επειδή δεν έχουν και πολλά να δείξουν από την αρχαιότητά τους, επιλέγουν να εκθέσουν παντελώς αδιάφορα αντικείμενα, όπως τα πολύ παλιά δόντια ενός αλόγου που έζησε πριν από πέντε αιώνες ή μία κατά τα άλλα εντυπωσιακή ξύλινη πόρτα χιλίων χρόνων. Και τα δύο παραδείγματα είναι απολύτως υπαρκτά και μπορεί να τα «θαυμάσει» κανείς στο περίφημο Βρετανικό Μουσείο, στο οποίο φυσικά πρωταγωνιστεί η πολιτιστική περιουσία Ελλήνων, Αιγύπτιων, Ασσύριων και άλλων λαών που μεγαλούργησαν πριν από χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο αξιοθαύμαστοι είναι και οι Βρετανοί, γιατί ως έθνος εμπόρων, είναι ικανοί να σου πουλήσουν τα πάντα: ακόμη και δόντια αλόγου. Εδώ κάτω πάλι, στην πτωχή πλην λουσμένη στο απολλώνιο φως Ηλεία, έχουμε τους θησαυρούς στα πόδια μας και τους καμαρώνουμε. Τύχη σπάνια, ακόμη και για Έλληνες.
Συνεχώς αναφερόμαστε στην Ολυμπία και πράγματι, η Ολυμπία είναι αναμφίβολα η βασίλισσα της κλασικής αρχαιότητας. Αλλά μήπως δεν έχουμε και έναν δεύτερο Παρθενώνα στις Βάσσες; Γιατί μπορεί οι Βρετανοί να έχουν αφαιρέσει και απ’ αυτόν τον ναό –όπως και από το έτερο μεγαλούργημα του Ικτίνου– σημαντικό τμήμα της ζωφόρου αλλά διάολε, ο Επικούριος Απόλλωνας στέκει (προς το παρόν τουλάχιστον) ακόμη στη Φιγαλεία. Πλέον μετράμε τρία χρόνια χωρίς εργασίες και το ζωτικής σημασίας έργο της αποκατάστασης του Παρθενώνα της Πελοποννήσου, όπως τον αποκαλούν, είναι στον αέρα. Πέραν όμως της επανεκκίνησης των εργασιών, η οποία βεβαίως αποτελεί προϋπόθεση για οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει κάποια στιγμή να τεθούν άμεσα δύο στόχοι-προτεραιότητες, ήτοι χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση της αποκατάστασης, μετά το πέρας της οποίας θα μπορεί να αφαιρεθεί και το στέγαστρο και δημιουργία στρατηγικού σχεδιασμού για την μέγιστη ανάδειξη και τουριστική προβολή του μνημείου. Δεν μπορεί μία κατάσταση να συνεχίζει επ’ άπειρον. Είναι απόλυτη ανάγκη οι αιρετοί και λοιποί τοπικοί θεσμικοί παράγοντες να φροντίσουν επιτέλους τον Επικούριο, ο οποίος τελευταία δεν είναι και στα καλύτερά του. Γι’ αρχή, δεν χρειάζονται πολλά. Αρκεί να τον επανεντάξουν στο καθημερινό λεξιλόγιό τους.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]