«Στηρίξτε τις μητέρες να θηλάσουν οποτεδήποτε οπουδήποτε»
Για τέταρτη φορά πραγματοποιείται δημόσιος μητρικός θηλασμός στην Ηλεία, στο πλαίσιο του πανελλαδικού ταυτόχρονου δημόσιου θηλασμού. Φέτος η εκδήλωση αυτή που στόχο έχει να στηρίξει τα δικαιώματα της μητρότητας, θα γίνει στο Κουρβισιάνειο Πολιτιστικό Κέντρο της Γαστούνης. Η Ομάδα Εθελοντών Υποστήριξης Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας Ηλείας συνεχίζει την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από το 2013 και κάθε χρόνο δείχνει πως υπάρχει όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή, ιδιαίτερα μετά την περσινή δράση στην Αμαλιάδα. Η εκ των διαχειριστριών της ομάδας Εθελοντών Υποστήριξης Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας Ηλείας, Γεωργία Αναγνωστοπούλου μίλησε στην Πρωινή για το μητρικό θηλασμό αλλά και την εθελοντική δράση που αγκαλιάζει πλέον όλη η Ελλάδα.
Τι είναι ο θηλασμός; Είναι θέμα ικανότητας;
Όχι. O θηλασμός είναι μια τέχνη που διδάσκεται. Δεν είναι κάτι το οποίο βγαίνει ενστικτωδώς στη μητέρα. Το νεογέννητο βρέφος γεννιέται με το ένστικτο να πιάσει τη θηλή και να τραφεί. Η μητέρα όμως πρέπει να διδαχθεί το σωστό πιάσιμο της θηλής, τις στάσεις θηλασμού, την αντιμετώπιση τυχόν προβλημάτων. Αυτό παλιότερα γινόταν από μια άλλη γυναίκα του οικείου περιβάλλοντος που θήλασε επιτυχώς τα παιδιά της. Η νέα μητέρα με τη σειρά της θα μετέφερε τα γνώση στην επόμενη γενιά. Η αλυσίδα όμως αυτή στις μέρες μας έχει σπάσει με αποτέλεσμα οι νέες μητέρες όχι μόνο να μην γνωρίζουν βασικά πράγματα για τον θηλασμό αλλά να βομβαρδίζονται από τον περίγυρό τους με λανθασμένες πληροφορίες, απόψεις, οδηγίες που τις οδηγούν καθημερινά σε αποθηλασμό χωρίς οι ίδιες να το επιθυμούν! Η κυρίαρχη κουλτούρα του μπιμπερό έχει μειώσει πολύ τον αριθμό των νέων μητέρων οι οποίες έχουν εικόνες από μωρά που θηλάζουν. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε Το Πανελλήνιο Δίκτυο Εθελοντικών Ομάδων Υποστήριξης Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας, με στόχο την «από μητέρα προς μητέρα» προώθηση, υποστήριξη, ενημέρωση, ενθάρρυνση και ανταλλαγή πληροφοριών, σχετικά με το μητρικό θηλασμό. Σήμερα στο δίκτυο ανήκουν πάνω από 45 ομάδες οι οποίες λειτουργούν μέσω του ιστότοπου κοινωνικής δικτύωσης facebook thilazo και οργανώνουν δράσεις όπως ο Πανελλαδικός Ταυτόχρονος Δημόσιος θηλασμός που φέτος θα γίνει σε πάνω από 50 πόλεις της Ελλάδας.
Η περιοχή μας θα συμμετάσχει 4η φορά φέτος στον Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο θηλασμό;
Ναι, φέτος στη Γαστούνη με τη συνδιαχειρίστριά μου Γρηγορία Βόγκα διοργανώνουμε την τέταρτη συμμετοχή του Νομού Ηλείας σε μια διοργάνωση που μετράει επτά χρόνια σε Πανελλαδικό επίπεδο. Η εκδήλωση του Πανελλαδικού Ταυτόχρονου Δημόσιου Θηλασμού πραγματοποιείται μέσα στα πλαίσια εορτασμού της παγκόσμιας εβδομάδας θηλασμού που στη χώρα μας είναι 1-7 Νοέμβριου. Είναι μια γιορτή για το μητρικό θηλασμό με σκοπό την απενοχοποίηση του δημόσιου θηλασμού και την εξοικείωση της κοινωνίας μας και κυρίως των νέων με την εικόνα της θηλάζουσας μητέρας.
Γιατί δημόσιος θηλασμός; Αντιδράσεις υπάρχουν απέναντι στο δημόσιο θηλασμό;
Η εικόνα ενός βρέφους ή ενός νηπίου που μεγαλώνει θηλάζοντας λέει περισσότερα σε μια μέλλουσα ή μια νέα μητέρα από όλα τα θεωρητικά που έχουν γραφεί για το θηλασμό και τα οφέλη του. Οι αντιδράσεις που υπάρχουν οφείλονται στο γεγονός ότι ο ρόλος της μητέρας- τροφού έχει υποβαθμιστεί μπροστά στην υπερπροβολή, σε βαθμό εμμονής, του ερωτικού- σεξουαλικού χαρακτήρα του γυναικείου στήθους. Διαφορετικά πώς αλλιώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι ενώ οι επιταγές του κυρίαρχου life style επικεντρώνονται στο στήθος αφήνοντάς το σχεδόν εκτεθειμένο, για ορισμένους είναι ο δημόσιος θηλασμός αυτός που παραβιάζει το ιδιωτικό και προσωπικό; Ο θηλασμός είναι μια πράξη εντελώς φυσιολογική και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται γιατί τη στιγμή που θηλάζει η μητέρα ορίζεται ως τροφός και το στήθος της δεν έχει καμία σεξουαλική ή ερωτική ιδιότητα. Συνεπώς ο άνθρωπος που θεωρεί κοινωνικά αποδεκτή την εικόνα μιας προκλητικά ντυμένης(;) γυναίκας κι όχι την εικόνα μιας μητέρας που εκθέτοντας μικρό μέρος του στήθους της θηλάζει το παιδί της, οφείλει να σπάσει ο ίδιος τα δεσμά των προσωπικών του προκαταλήψεων και να αφήσει τη θηλάζουσα μητέρα να κάνει αυτό που της υπαγορεύει η φύση της.
Ποιος είναι ο υποστηρικτής του μητρικού θηλασμού;
Ας δούμε πρώτα ποιος ΔΕΝ είναι υποστηρικτικός στο θηλασμό. Οποιοσδήποτε δηλώνει «Είμαι υπέρ του θηλασμού ΑΛΛΑ…» και εδώ μπορούμε να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά «αλλά»…. μέχρι τους έξι μήνες, μετά δεν προσφέρει τίποτε η ώρα που θηλάζει μια γυναίκα το μωρό της είναι μια ιερή στιγμή, πρέπει να είναι μόνη της για να μην της αποσπάει κανείς την προσοχή μόνο πρωί- βράδυ και η λίστα συνεχίζεται. Σε κάποια πράγματα δεν χωρούν όροι και περιορισμοί. Στο παιδί σου δε θα πεις ποτέ «Σε αγαπάω αλλά…». Ο θηλασμός είναι η άνευ όρων προσφορά στο βρέφος και το νήπιο. Είναι η κάλυψη της ανάγκης του για τροφή, ασφάλεια, θαλπωρή. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) το μωρό πρέπει να θηλάσει αποκλειστικά 6 μήνες (χωρίς χαμομήλι, τσάι ή συμπλήρωμα). Με την προσθήκη στερεών τροφών δεν διακόπτεται ο θηλασμός αλλά η μητέρα παροτρύνεται να συνεχίσει μέχρι τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του μωρού ή και περισσότερο για όσο και οι δύο το επιθυμούν. Ο υποστηρικτής λοιπόν του θηλασμού είτε πρόκειται για συγγενή ή φίλο ή ακόμα περισσότερο αν πρόκειται για επαγγελματία υγείας ακολουθεί αυτές τις οδηγίες του ΠΟΥ και δεν προκαλεί σύγχυση στη μητέρα που ήδη στη φάση που βρίσκεται οι αλλαγές στη ζωή της είναι από μόνες τους αρκετές για να προκαλέσουν σύγχυση. Το γάλα ΔΕΝ γίνεται νερό μετά τους έξι μήνες αλλά συνεχίζει να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα του βρέφους ή του νηπίου παρέχοντας σημαντικό ποσοστό των απαιτούμενων για την ανάπτυξή τους στοιχείων. Παρέχει επίσης την απαιτούμενη συναισθηματική ασφάλεια, ενώ βεβαίως συμβάλει στην υγιή ανεξαρτητοποίηση του παιδιού.
Κανείς δεν αμφισβητεί την ιερότητα της στιγμής όπου η μητέρα αγκαλιάζει το μωρό της και με μία κίνηση σβήνει την πείνα του, απαλύνει το φόβο ή τον πόνο του. Μια μητέρα θα μείνει μέσα στο σπίτι με το μωρό της όσο απαιτείται για να εδραιωθεί ο θηλασμός. Η κοινωνική και επαγγελματική ζωή μιας γυναίκας όμως δε σταματά επειδή έγινε μάνα. Καλώς ή κακώς τα ψώνια πρέπει να γίνουν, οι λογαριασμοί, το ΤΕΒΕ, η εφορία και η τράπεζα πρέπει να πληρωθούν. Δεν είναι λίγο υποκριτικό να γίνεται λόγος για ιερότητα στιγμής και στην ουσία να υπονομεύεται ο θηλασμός θέτοντας ως προαπαιτούμενο για το γεύμα του βρέφους την απομόνωση; Βασικό πλεονέκτημα του θηλασμού είναι η ευκολία του. Η μητέρα μπορεί να θηλάσει το μωρό της οποιαδήποτε στιγμή, οπουδήποτε, χωρίς να χρειάζεται να κουβαλά μαζί της το συνήθη εξοπλισμό. Συνεπώς βασικό στοιχείο του υποστηρικτή είναι να κατανοεί ότι ο θηλασμός είναι ελεύθερος, ανεμπόδιστος και χωρίς πρόγραμμα (πρωί-βράδυ, κάθε τρεις ώρες κλπ) και να ενθαρρύνει τη μητέρα να θηλάσει όπου και όποτε χρειαστεί, ακόμα και δημόσια.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος όσον αφορά το θηλασμό;
Το «δεν είχα γάλα». Το 99% των γυναικών μπορεί να θηλάσει. Περίπτωση να μην έχει πραγματικά γάλα μια γυναίκα είναι εξαιρετικά σπάνια:1 γέννηση κάθε 20 χρόνια στην Ελλάδα. Για να ξεκινήσει η γαλουχία θα πρέπει το μωρό να μπει στο στήθος από την πρώτη στιγμή της γέννησής του χωρίς να του χορηγηθεί οτιδήποτε άλλο. Το μωρό θα πρέπει να ταΐζεται αμέσως μόλις δείξει σημάδια πείνας, ελεύθερα, χωρίς ωράρια κι έτσι ρυθμίζεται η παραγωγή γάλακτος. Το στήθος ακολουθώντας το νόμο προσφοράς και ζήτησης θα παράγει όσο γάλα πίνει το μωρό. Ειδικά τις πρώτες ημέρες της ζωής του νεογνού, η μόνη τροφή που χρειάζεται είναι το μητρικό πρωτόγαλα που είναι σπουδαία τροφή και ένα πανίσχυρο εμβόλιο για το βρέφος. Λίγη, αλλά επαρκής και ανεκτίμητη τροφή για το ούτως ή άλλως μικροσκοπικό στομαχάκι του. Συνεπώς δε θα πρέπει να μιλάμε για μητέρες που δεν είχαν γάλα αλλά για μητέρες που δεν είχαν στήριξη από το περιβάλλον (μαιευτήριο, γιατρό κλπ) και βίωσαν κάτι από τα παρακάτω: το μωρό απομακρύνθηκε από τη μητέρα την πρώτη ώρα της ζωής του, μπήκε σε θάλαμο νεογέννητων μακριά από τη μαμά, έφτανε στη μητέρα ταϊσμένο με μπιμπερό ανά 3ωρα ή 4ωρα άσχετα αν πεινούσε νωρίτερα ή κοιμόταν, θήλασε χωρίς καθοδήγηση και έλεγχο αν πιάνει σωστά και αποτελεσματική τη θηλή κλπ.
Είναι σαφές ότι ο θηλασμός ωφελεί σημαντικά τη μητέρα και το βρέφος. Μόνον αυτούς;
Πλέον ξεκάθαρα ότι μιλάμε για ένα υπερφορτωμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας όπου οι ανάγκες είναι πλέον δύσκολο να καλυφθούν, με μαιευτικές κλινικές και παιδιατρικές κλινικές να λειτουργούν μόνο χάρη στην υπερπροσπάθεια του προσωπικού τους, με σοβαρές ελλείψεις σε βασικές υποδομές. Είναι λοιπόν προς το συμφέρον των ίδιων των επαγγελματιών υγείας η εδραίωση του θηλασμού, η τοποθέτηση του μωρού από την πρώτη στιγμή της γέννησής του στο στήθος. Το θηλάζον βρέφος αρρωσταίνει πολύ πιο σπάνια και λιγότερο σοβαρά, επιβαρύνοντας λιγότερο τις υποδομές υγείας της χώρας και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ο θηλασμός είναι το Πρόγραμμα Υγείας της φύσης.
