Οι μαριονέτες της εύφορης κοιλάδας

Έχετε δίκιο. Ποιος δεν κουράστηκε πλέον απ’ αυτή τη μίζερη χωρίς ουσία και περιεχόμενο αντιπαράθεση των πολιτικών μας ταγών. Ποιος δεν σιχτίρισε δυο και τρεις κάθε που συνέρχονται στα έδρανα της Βουλής να συζητήσουν αγωνιούντες δήθεν για το μέλλον του τόπου; Πόσες φορές δεν σκεφθήκαμε, ακούγοντας τους να μιλούν για την πραγματικότητα που βιώνουμε ότι οι άνθρωποι είναι εκτός τόπου και χρόνου; Ποιος δεν είναι πλέον πεπεισμένος ότι ο καβγάς γίνεται μόνο για την πολυπόθητη καρέκλα της εξουσίας;

Δυστυχώς, το θέατρο του πολιτικού μας συστήματος δεν διαθέτει καν επαγγελματίες ηθοποιούς. Γέμισε η σκηνή- και τα παρασκήνια- από αριβίστες, καιροσκόπους, κενόδοξους και χρήσιμους ηλιθίους.

Η σοβαρότητα και ο υπεύθυνος λόγος σε μόνιμη απουσία. Κόμματα και από- κόμματα χωρίς ιδεολογία σε πλήρη αποσύνθεση. Θλιβερές μαριονέτες που γνωρίζουν πως άλλοι τους κινούν τα νήματα. Αδιάφορες αν οι θέσεις στην πλατεία του θεάτρου μένουν καιρό τώρα αδειανές. Αρκεί που ξεκαρδίζονται οι σκηνοθέτες στο τέλος της παράστασης.

Όσο για τους θεατές, ποιος νοιάζεται για αυτούς. Δέκα χρόνια άλλωστε τους δίδαξαν το φόβο.

Αφού πρώτα φρόντισαν να κουρνιάσουν το μέλλον τους σε σκονισμένα αδιάβαστα βιβλία.

Καημένη χώρα…