Νίκος Τσέλος: «Με εξιτάρει η ταχύτητα και η πλαγιολίσθηση»
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”44213″ img_size=”full”][vc_column_text]O Ηλείος drifter παραχώρησε συνέντευξη στο Γ. Σπυρούνη
O Νίκος Τσέλος ολοκλήρωσε επιτυχώς και το φετινό Πανελλήνιο πρωτάθλημα Drift, καταλαμβάνοντας την 4η θέση σε ένα πρωτάθλημα απαιτητικό, με μεγάλο ανταγωνισμό και το ilialive.gr έκανε αφιέρωμα στον Ηλείο drifter στο αεροδρόμιο Επιταλίου. Παράλληλα, ο Τσέλος απάντησε και στις ερωτήσεις του συναδέλφου Γιάννη Σπυρούνη, o οποίος μπήκε συνοδηγός στο Mazda RX8 και ένιωσε τη δύναμη των 650 ίππων.
Πότε πήρες την απόφαση να κάνεις το μεγάλο άλμα;
Το 2013 στις Σέρρες αγωνιζόμουν στο King of Europe. Είδα πως το αυτοκίνητο δεν μπορούσε να πάει άλλο στον αγώνα. Το μυαλό μου προχωρούσε, τα χέρια μου και αυτά, αλλά όχι το αυτοκίνητο. Συμπτωματικά πήρα από έναν φίλο το Mazda RX8 με 40.000 χλμ. Όλοι μου έλεγαν να μην το κάνω, όμως προχώρησα και φτιάξαμε αυτό το αυτοκίνητο. Πρόσφατα στις Σέρρες και με μηχανολογικά προβλήματα, δείξαμε τι αξίζει, όπως επίσης και στο Μαραθώνα.
Αυτό που έφτιαξες κατ’ ευφημισμό το λένε Mazda RX 8 γιατί έχεις αλλάξει τα πάντα…
Βάλαμε τον εκπληκτικό κινητήρα από Mercedes AMG με 510 ίππους, αλλά τώρα πρέπει να έχει ξεπεράσει τα 650 άλογα. Έχει μεγάλη ροπή, πάνω από 90 κιλά. Φορά άλλο σασμάν και διαφορικό από BMW. Χτίζουμε διαρκώς το αυτοκίνητο αυτό, όπου έχουμε βρει το 90% της απόδοσής του. Θέλω να πάει λίγο πιο γρήγορα.
Όλη αυτή η δύναμη που νιώσαμε και εμείς έντονα, εσένα πού σε βρίσκει; Τι νιώθεις με όλη αυτή τη ροπή;
Με εξιτάρει την ώρα που ξεκινάς στην ευθεία.. Να βγάζει τη δύναμη ενώ περιμένεις να σπινιάρει το αυτοκίνητο, να πιάνει χιλιόμετρα και να περιμένει να το κάνεις εσύ να σπινιάρει, να ξεκινήσει την πλαγιολίσθηση…
Το αυτοκίνητο λόγω μηχανικών προβλημάτων μπορεί να σε έχει προδώσει κάποιες στιγμές. Τα χέρια σου;
Τα χέρια μου όχι. Ούτε το μυαλό μου, ούτε η καρδιά μου. Θυμάμαι στην Κύπρο πέρυσι, που πάθαμε μια ζημιά από την υπερβολική δύναμη. Ένας φίλος έλεγε πως δεν θα το φτιάξουμε, όμως μέσα σε 24 ώρες τρέχαμε ξανά. Και ήταν το μυαλό και η καρδιά μας που δούλεψαν εκεί.
Στον παράγοντα «άνθρωπος» ανοίγω το κεφάλαιο «Ρία». Είναι μαζί σου παντού το έτερον σου ήμισυ…
Είναι τα πάντα. Από την ώρα που θα σκεφτώ να πάμε στον αγώνα, μέχρι να γυρίσουμε πίσω, είναι τα πάντα.
Πώς νιώθεις που η σύζυγός σου, αγαπά ίσως παραπάνω κι από σένα αυτό που κάνεις;
Όχι ίσως… πολύ παραπάνω. Σε σημείο που να είναι ο αυστηρότερος κριτής μου. Νιώθω πίεση μέσα στον αγώνα, στην ενδοσυνεννόηση. Υπάρχει κριτής στην Ελλάδα που λέει πως είναι η Ρέα ο πιο αντικειμενικός κριτής μου. Το γουστάρει, το ακολουθεί και πάμε παντού. Είναι τα πάντα.
Οι κόρες σου τι λένε;
Η μεγάλη φαίνεται πως θα ντριφτάρουμε μαζί, η μικρή το φοβάται λίγο, ακόμα.
Η ομάδα είναι απίστευτη… όπως τη βλέπουμε;
Η ομάδα είναι καταπληκτική. Όπου κι αν πάω σε όλη την Ελλάδα, θα έχω έναν άνθρωπο. Αν δεν έρθει όμως όλη η ομάδα μαζί δεν γίνεται. Χωρίς την ομάδα δεν κάνεις τίποτα. Και μόνο που έρχονται και μου δίνουν το χέρι την ώρα που πάω να ξεκινήσω αυτό λέει τα πάντα. Όπου κι αν βρισκόμαστε, είμαστε μια ομάδα – οικογένεια δεμένη. Πάμε μαζί σε όλα. Είμαστε όλοι για έναν και ένας για όλους… Προχωράμε όλοι μαζί…»[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
