Η επέλαση των Αμαζόνων
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”54806″ img_size=”full”][vc_column_text]Αυτά που ξέρουμε για τις Αμαζόνες τα οφείλουμε στον Ηρόδοτο που είχε ταξιδέψει στις παρυφές της Σκυθίας, μιας αχανούς στέπας βορειοανατολικά της Μαύρης θάλασσας. Εκεί άκουσε για τον θρύλο των αήττητων γυναικών, που αγνοούσαν οποιαδήποτε γυναικεία δουλειά, αλλά ήξεραν τα πάντα για τον πόλεμο.
Φοβερές ιππεύτριες, δεξιοτέχνες στην τοξοβολία, λέγεται πως έκοβαν το ένα στήθος τους, για να παραμένει σταθερό το τόξο τους καθώς κάλπαζαν στις άγριες στέπες.
Εντούτοις, στην καθημερινή –ειρηνική- ζωή τους, ήταν τόσο ερωτικές που ένδοξοι ήρωες όπως ο Ηρακλής και ο Θησέας, ταξίδεψαν στη μακρινή Σκυθία για να βρουν ταίρι. Ο πρώτος βρήκε την Ιππολύτη και ο δεύτερος την αδελφή της Αντιόπη.
Στις ανασκαφές που έγιναν από τη σημερινή Βουλγαρία μέχρι την ανατολική Μογγολία, δηλαδή στην περιοχή που οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν Σκυθία, βρέθηκαν πολλοί τάφοι με πολεμιστές, που είχαν θαφτεί με τιμές, με τα όπλα τους, και κάποιες φορές είχαν θαφτεί δίπλα και τ’ άλογά τους.
Όλοι πίστευαν πως ήταν άντρες, αλλά, το 2004 οι νεκροί «άλλαξαν» φύλο. Όπως απέδειξε το DNA τους ήταν γυναίκες. Άρα ο Ηρόδοτος για μια ακόμα φορά είχε δίκιο. Μόνο που έπρεπε να περάσουν δυόμισι χιλιάδες χρόνια για να δικαιωθεί.
Σήμερα ξέρουμε με σιγουριά πως οι Αμαζόνες υπήρξαν και μαρτυρούν την ισότητα των δύο φύλων, όταν ακόμα στην κλασική Αθήνα οι γυναίκες ήταν περιορισμένες στα οικιακά τους καθήκοντα.
Αυτή η σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη της ιστορικότητας των Αμαζόνων, δηλαδή γυναικών με πλήρη ισότητα φύλου, θέτει από μόνη της ένα ερώτημα: Τι έκανε όλους αυτούς τους ωραίους Έλληνες μυθικούς, να πιάνονται από τον ποδόγυρο των Αμαζόνων και να μην τον αφήνουν με καμιά κυβέρνηση;
Μήπως το πάθος για την ελευθερία είναι τελικά… βάρβαρο;[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
