Δώσαμε – δώσαμε
Με την ευκαιρία της επίσκεψης του υποδιοικητή της Τράπεζας Ελλάδας
Υπάρχει μια παλιά λαϊκή έκφραση που λέει ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς μετεωρολόγος για να καταλάβει από πού φυσάει ο άνεμος. Ούτε προφανώς χρειάζεται να διαθέτει το βαρύ βιογραφικό του υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας –που μας επισκέφθηκε πρόσφατα προσκεκλημένος του ΕΒΕ- για να προσεγγίσει την «αλήθεια» και το κεντρικό «μήνυμα» της ομιλίας του προς τα μέλη του Επιμελητηρίου. Ότι δηλαδή, η λύση στο πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση τόσο για το τραπεζικό σύστημα όσο και γενικότερα για την ελληνική οικονομία. Θεωρώ βεβαίως αυτονόητο, ο επιφορτισμένος με τις αρμοδιότητες της εφαρμογής της νομισματικής πολιτικής, των συστημάτων πληρωμών και διακανονισμού καθώς και την εξυγίανση των τραπεζών υποδιοικητής, να έχει στον πυρήνα της ομιλίας του το συγκεκριμένο ζήτημα. Όπως θεωρώ πολύ φυσικό να θελήσει να αναλύσει στους ακροατές του, τις ευεργετικές επιπτώσεις στην κερδοφορία των τραπεζών –και ως εκ τούτου στη μεγαλύτερη παροχή δανείων και πιστώσεων- αλλά και στην επιτάχυνση της ανάπτυξης της οικονομίας, η αίσια έκβασή του. Αυτό που απέφυγε –επιμελώς θα ’λεγα ο τεχνοκράτης – καθηγητής, ήταν να μας εκθέσει τις απόψεις του προς ποια κατεύθυνση και με βάση ποια φιλοσοφία πρέπει να επιχειρηθεί η λύση του μεγάλου και καυτού αυτού προβλήματος. Και το λέω αυτό γιατί πέρα από τη σημαντική οικονομική διάσταση που έχει και που ανέλυσε ο κος Μουρμούρας, έχει πρωτίστως τεράστια κοινωνική. Σε απλά ελληνικά το ζητούμενο είναι ποιος θα κληθεί να πληρώσει το «μάρμαρο» αυτής της «εξυγίανσης».
Η ελληνική κοινωνία έχει ήδη πληρώσει πολλά δισεκατομμύρια για τη σωτηρία του τραπεζικού συστήματος. Όπως επίσης δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι μέσω της άγριας φορολογίας της, σηκώνει την εξυγίανση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας. Αν λοιπόν -όπως δυστυχώς διαφαίνεται- η συνταγή είναι ίδια τότε η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε -και θα παρακαλούσα τον κύριο υποδιοικητή να μεταφέρει αρμοδίως- είναι δώσαμε, δώσαμε…
Υ.Σ. Βεβαίως ουδείς δικαιούται να αγνοεί την γνωστή ρήση ουκ έχειν λαμβάνειν εκ του μη έχοντος…
