Βάσεις πανελλαδικών εξετάσεων: Ή θα πέσουν ή θα ανεβούν ή… θα μείνουν ίδιες!

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”62637″ img_size=”full”][vc_column_text]Του Χρήστου Κάτσικα

«Bροχή» πέφτουν τις τελευταίες μέρες τα δημοσιεύματα  που αφορούν την κίνηση των φετινών βάσεων εισαγωγής.

Αναλύσεις, εκτιμήσεις, προβλέψεις και «προφητείες» είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για τη διαχείριση της αγωνίας δεκάδων χιλιάδων υποψηφίων και του οικογενειακού περιβάλλοντός τους στο πρωτάθλημα των πανελλαδικών εξετάσεων που εδώ και πάρα πολλά χρόνια έλκει πάνω του τα κεντρικά φώτα της δημοσιότητας.

Θα πέσουν ή θα ανεβούν οι βάσεις; Να το ξεκαθαρίσουμε. Φέτος υπάρχει ένα νέο τοπίο στις πανελλαδικές εξετάσεις που δεν έχει σημαντικά στοιχεία σύγκρισης με το περσινό.

Και, ως γνωστόν, οι εκτιμήσεις για την κίνηση των βάσεων βασίζονται ουσιαστικά στη σύγκριση των δεδομένων της φετινής σχολικής χρονιάς με την περσινή και μερικές φορές και με την προπέρσινη.

Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα με μια σειρά:

Αστάθμητοι παράγοντες

Πέρυσι οι υποψήφιοι είχαν δικαίωμα να δηλώσουν σχολές επιθυμίας διαλέγοντας δύο από τα πέντε διαθέσιμα επιστημονικά πεδία.

Φέτος τα επιστημονικά πεδία περιορίστηκαν σε τέσσερα, αφού οι Παιδαγωγικές Σχολές δεν αποτελούν πλέον ξεχωριστό πεδίο, αλλά μπορούν να δηλωθούν από όλους τους υποψηφίους όλων των πεδίων.

Οι περσινοί ενδιαφερόμενοι ήταν λίγοι και οι βάσεις των Παιδαγωγικών Σχολών ήταν χαμηλές. Φέτος οι ενδιαφερόμενοι είναι πολλαπλάσιοι και ο ανταγωνισμός πολύ μεγαλύτερος.

Πόσοι όμως θα ενδιαφερθούν και με τι βαθμολογίες; Θα τις δηλώσουν υποψήφιοι με υψηλές βαθμολογίες ή μόνο με μέτριες και κάτω; Μηχανογραφικά δελτία δεν έχουν ακόμα συμπληρωθεί, άρα κανείς δεν ξέρει τις προτιμήσεις των υποψηφίων.

Παράλληλα, ΤΕΙ στην Αθήνα πλέον δεν υπάρχουν. Εχουν συγχωνευτεί σε ένα μεγάλο ίδρυμα το οποίο έγινε πανεπιστημιακό.

Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής που προέκυψε από τη συγχώνευση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά.

Μέχρι πέρσι πολλοί υποψήφιοι από την Αττική προσπερνούσαν τα ΤΕΙ και σημείωναν στο μηχανογραφικό τους πανεπιστημιακές σχολές της Αθήνας και αμέσως μετά τις αντίστοιχες άλλων πόλεων.

Θα επαναληφθεί αυτή η κίνηση φέτος που αντί για ΤΕΙ στην Αθήνα έχουμε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής; Μηχανογραφικά δελτία δεν έχουν ακόμα συμπληρωθεί, άρα κανείς δεν ξέρει τις προτιμήσεις των υποψηφίων.

Επίσης, φέτος δόθηκε η δυνατότητα μετεγγραφής και σε αδέλφια που σπουδάζουν σε διαφορετική πόλη και αυτό σημαίνει ότι ένας διαφορετικός από πέρσι αριθμός υποψηφίων αναμένεται να δηλώσει σχολές επαρχίας (τακτική τού «στρίβειν διά του αρραβώνος»). Πόσοι θα είναι αυτοί, με τι βαθμολογίες και πώς θα επηρεάσουν τις σχολές της επαρχίας που θα επιλέξουν κανείς δεν μπορεί να ξέρει.

Επιδόσεις υποψηφίων

Ενα τελευταίο. Είτε πέσουν οι βάσεις είτε ανέβουν φέτος, κίνηση που έχει βασικούς ρυθμιστές-τροχονόμους τόσο τα παραπάνω δεδομένα-ζητούμενα όσο και, βεβαίως, τις φετινές επιδόσεις των υποψηφίων (άγνωστες) σε σχέση με τις περσινές, οι θέσεις θα καλυφθούν. Αρα το πώς θα κινηθούν οι βάσεις ανταποκρίνεται περισσότερο σε μια φαντασιακή ανάγκη των υποψηφίων και των οικογενειών τους.

Ωστόσο, η κίνηση των βάσεων που ντύνεται με μια θαυματουργική δύναμη, άλλοτε θεία και άλλοτε διαβολική, και αναδεικνύεται άλλοτε φορέας σωτηρίας και άλλοτε φορέας ολοκληρωτικής καταστροφής, κρατά «σιωπηλά» ορισμένα δεδομένα τα οποία μένουν συνήθως στο περιθώριο των δημόσιων συζητήσεων, αν και απασχολούν, από την επομένη κιόλας της εισόδου στα Πανεπιστήμια, δεκάδες χιλιάδες οικογένειες.

Κι αυτό επειδή η αναρρίχηση των βάσεων ή το βύθισμά τους δεν φαίνεται να μπορεί να επηρεάσει ορισμένα «δεδομένα» της εισόδου, της φοίτησης και της αποφοίτησης εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών στα ελληνικά ΑΕΙ.

Από την άλλη, είτε οι βάσεις κατεβαίνουν είτε ανεβαίνουν, μόνο ένας στους οκτώ υποψηφίους κατά μέσον όρο πετυχαίνει την εισαγωγή του στη σχολή της προτίμησής του.

Ακόμη και στην περίπτωση των αριστούχων, και φέτος, μόνο ένας στους 3-4 θα πετύχει την εισαγωγή στην πρώτη επιλογή του. Η συντριπτική πλειονότητα των υποψηφίων εισάγεται σε τμήματα και σχολές που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα επέλεγε ποτέ καθώς η δυνατότητα επιλογής σχολής είναι μια «πολυτέλεια» διαθέσιμη σ’ ένα μικρό τμήμα των υποψηφίων.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]