Αρτέμιδα Ζαχάρως: Οι μνήμες δεν σβήνουν…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”69474″ img_size=”full”][vc_column_text]Βαριά πέφτει η σκιά της τραγωδίας στο Μάτι Αττικής, στην Αρτέμιδα Ζαχάρως. Στη διπλή επιμνημόσυνη δέηση, για τους νεκρούς των φονικών πυρκαγιών της Ηλείας του 2007, την περασμένη Παρασκευή, τα όσα τραγικά έχουν συμβεί πριν ένα μήνα, έχουν “ξυπνήσει” έντονα τις μνήμες.
Λίγο πριν της εφτά το απόγευμα σαν ένα βουβό ποτάμι ο κόσμος άρχισε να ανηφορίζει προς το λόφο όπου χάθηκαν η Αθανασία Παρασκευοπούλου με τα παιδιά της Αγγελική, Μαρία, Αναστασία και Κωνσταντίνο. Παρών και ο τραγικός πατέρας Γιώργος Παρασκευόπουλος, αμίλητος ανάμεσα στο πλήθος…
Ο Μητροπολίτης Ολυμπίας και Τριφυλίας κ.κ. Χρυσόστομος, ο ποιμενάρχης που βρέθηκε απο την πρώτη στιγμή της καταστροφής το 2007 δίπλα στους πληγέντες, χοροστατεί και σε αυτό το μνημόσυνο. Ένας άνθρωπος, ένας ιεράρχης που δεν άφησε ποτέ αυτή την περιοχή από τη σκέψη του…
Στο έδαφος δύο τουβλέτες, έχουν χρήση μανουαλιού. Εκεί ο κόσμος ανάβει και τοποθετεί ένα κερί.
Στην επιστροφή για τη μοιραία στροφή του δρόμου της Αρτέμιδας, εκεί που εγκλωβίστηκαν τόσες ψυχές την κρίσιμη ώρα, κόσμος και συγγενείς, κάνουν στάση σε ακόμα δύο – τρία σημεία όπου βρέθηκαν νεκροί από την πυρκαγιά και υπάρχουν μνήματα…
Η δεύτερη επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιείται στο σημείο όπου τα μνήματα προκαλούν ανατριχίλα κάθε φορά που περνά κάποιος, από το δρόμο…
Έντεκα χρόνια μετά, τα δάκρυα των συγγενών για τον άδικο χαμό των αγαπημένων προσώπων τους, δεν έχουν στερέψει… Αγγίζουν τις φωτογραφίες, ανάβουν τα καντήλια, αφήνουν λίγα λουλούδια.
Συγγενείς και φίλοι, αγκαλιάζουν στοργικά μανάδες, αδερφές, παιδιά, των ανθρώπων που χάθηκαν. Αγκαλιές, που δεν μπορούν να επουλώσουν τις πληγές…[/vc_column_text][vc_media_grid grid_id=”vc_gid:1535351524017-aab9429c-85f5-1″ include=”69475,69476,69477″][/vc_column][/vc_row]
