Φωνή βοώντος εν τη Ευρώπη

Θεωρητικά η είδηση είναι ότι την Δευτέρα αναχώρησαν από το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» για το Ελσίνκι 111 πρόσφυγες, στο πλαίσιο του προγράμματος μετεγκατάστασης προσφύγων, του λεγόμενου «relocation», το οποίο συμπτωματικά την ίδια μέρα συμπλήρωσε έναν χρόνο λειτουργίας. Είναι το μεγαλύτερο γκρουπ προσφύγων που έχει φύγει από την Ελλάδα μέχρι σήμερα, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η διαδικασία δεν περπατάει καθόλου καλά. Αυτό ακριβώς επιβεβαίωσε ο πλέον αρμόδιος, ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, ο οποίος μάλιστα ξεπροβόδισε ο ίδιος τους πρόσφυγες. Ο υπουργός εξέφρασε θυμό  για την ασυνέπεια, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, της Ευρώπης, ενώ υπογράμμισε ότι «κάποιες χώρες προσπαθούν να μπλοκάρουν τη διαδικασία». Τα νούμερα που έδωσε ο κ. Μουζάλας μιλούν από μόνα τους: ένα χρόνο που είναι σε ισχύ το πρόγραμμα μετεγκατάστασης για τους πρόσφυγες, έχουν αναχωρήσει από την Ελλάδα 5.000 άτομα, τη στιγμή που η σχετική συμφωνία προβλέπει ότι η Ευρώπη θα έπρεπε να έχει ήδη δεχθεί περί τους 30.000. Αρκεί μονάχα να προσθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη χώρα πάνω από 61.177 πρόσφυγες και ο αριθμός διαρκώς αυξάνεται…

Ανεξάρτητα από τη συμφωνία που έχει υπογραφεί, η ουσία είναι πως η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων θέλει να πάει εκεί όπου τους περιμένει μια οικογένεια ή κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο και δεν τους το επιτρέπουν. Αντίθετα, οι οικογένειες και τα ασυνόδευτα παιδιά στοιβάζονται μαζί με κάθε καρυδιάς καρύδι, περιμένοντας σε πολύ κακές συνθήκες, την έγκριση της αίτησής τους για την χορήγηση ασύλου και την προώθησή τους στον τελικό προορισμό. Παράλληλα, ειδικά τα ελληνικά νησιά έχουν ξεπεράσει προ πολλού τις όποιες δυνατότητες φιλοξενίας, εφόσον δεν είναι καθόλου εύκολο να διαχειριστεί κανείς το χάος που επικρατεί χωρίς σταθερή στήριξη από την Ε.Ε., η οποία να εκφράζεται έμπρακτα, τόσο με τη διάθεση πόρων και προσωπικού, όσο και με την εφαρμογή του προγράμματος μετεγκατάστασης. Αν «χτυπιέται» σήμερα ο υπουργός, είναι επειδή βλέπει ορατό τον κίνδυνο, όχι απλά να επιβραδυνθεί ακόμα περισσότερο ο ρυθμός απορρόφησης προσφύγων από τους εταίρους μας, αλλά σταδιακά να σταματήσει τελείως. Στη δεινή θέση εξάρτησης στην οποία βρίσκεται η χώρα, τούτο δεν συνιστά απίθανο ενδεχόμενο, σίγουρα όμως είναι το πλέον απευκταίο.