Υποκλινόμαστε σε μια εξαιρετική παράσταση: Καταχειροκροτήθηκε η Θεατρική Ομάδα Πύργου
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”54645″ img_size=”full”][vc_column_text]«Ρέστα» έδωσε για μια ακόμα φορά, η Θεατρική ομάδα Πύργου που έκανε πρεμιέρα το βράδυ του Σαββάτου στο κατάμεστο θέατρο Απόλλων με το αριστουργηματικό βιογραφικό έργο του Γεώργιου Βιζυηνού, «Το Αμάρτημα της Μητρός μου» σε σκηνοθεσία για μια ακόμα χρονιά της Ευανθίας Στιβανάκη που καταχειροκροτήθηκε από το κοινό. Η Θεατρική Ομάδα Πύργου παρουσίασε μια εκπληκτική από κάθε άποψη παράσταση, την καλύτερη ίσως και την πιο ώριμη της 24χρονης θεατρικής της διαδρομής, στηριζόμενη σε ένα εξαιρετικό κείμενο που έτσι κι αλλιώς δεν αμφισβητείται, ερμηνείες επαγγελματικού επιπέδου από έναν πολυπληθή ερασιτεχνικό κατά τα’ άλλα θίασο, και μια διασκευή και σκηνοθεσία από την Ευανθία Στιβανάκη που έδωσε πνοή, θεατρικότητα και εικόνα στον αφηγηματικό λόγο απογειώνοντάς τον! Η σκηνοθέτης αξιοποίησε τα εθιμικά δρώμενα της εποχής καθώς το οικογενειακό δράμα εκτυλίσσεται στην Βιζύη της τουρκοκρατούμενη Ανατολικής Θράκης, – το «Αμάρτημα της Μητρός μου» δημοσιεύτηκε περίπου το 1884- και βλέπουμε να διαδραματίζονται επί σκηνής γάμοι, βαφτίσεις, γλέντια, αλλά και , εξορκισμοί ακόμα και εντός της εκκλησίας για να φύγει το «κακό» της φυματίωσης της 14χρονης Αννιώς, μαγγανείες και ξόρκια από μάγισσες! Ζωντανή μουσική επί σκηνής, με ούτι, λαγούτο και παραδοσιακά όργανα που συνόδευαν τις σημαντικές σκηνές του έργου, τραγούδια του γάμου και μοιρολόγια από την 16χρονη Βασιλική Τσαμπά με την υπέροχη φωνή, πραγματική αποκάλυψη. Θα πρέπει επίσης να πούμε ότι τα κοστούμια που επιμελήθηκε η Ευρυδίκη Γερασιμοπούλου ήταν επίσης εξαιρετικά και μελετημένα, αποτυπωνόταν σε αυτά όλη η εποχή με ισχυρούς ενδυματολογικούς συμβολισμούς
Στην παράσταση, το σκηνικό ήταν λιτό, κυριαρχούσαν οι θεατρικές μορφές του Γεώργιου Βιζυηνού που ήταν και ο αφηγητής και ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο ο Γιάννης Μανώλης και της μητέρας του Δεσποινιώς, όπου η Ευανθία Στιβανάκη επέλεξε για κάθε χρονική στιγμή της ζωή της πενταπλή διανομή. Και βεβαίως και οι πέντε ηθοποιοί, η Νάνσυ Τζανετοπούλου, η Αναστασία Ροδίτη, η Νίκη Κατσιαδράμη, η Ευρυδίκη Γερασιμοπούλου και η νεαρή Ειρήνη Ζέζα, απέδωσαν με τον δέοντα σεβασμό την τραγικότητα της ηρωϊδας. Στη σκηνή ζωντανεύει λοιπόν η αρχετυπική σχέση μητέρας- παιδιού μέσα από μια διεισδυτική ψυχογραφία μιας άλλης εποχής, ένα οικογενειακό δράμα, όπου «πρωταγωνιστούν» ως κυρίαρχα συναισθήματα η εξιλέωση και ο εξαγνισμός ενός αμαρτήματος που βαραίνει την καρδιά της μάνας Δέσποινας με τον θάνατο από αμέλεια της μικρής της κόρης Αννιώς. Ένα αμάρτημα για το οποίο ποτέ δεν θα συγχωρήσει τον εαυτό της, ακόμα κι όταν θα πάρει άφεση αμαρτιών από τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης όπου την πήγε ο γιός της Γεώργιος Βιζυηνός με την ελπίδα να βάλει ένα τέλος στο δράμα της, καθώς η μητέρα θα εξομολογηθεί με τραγικότητα ότι ένας καλόγερος δεν μπορεί να νοιώσει τον αβάσταχτο πόνο του αμαρτήματος της μάνας. Γι αυτό και υιοθετεί κατά την διάρκεια του έργου άλλα δύο κορίτσια προσπαθώντας να απαλύνει το βάρος της ενοχής. Τελικά αυτή η μάνα θα βιώσει το θάνατο όλων των παιδιών της – και του Γεώργιου Βιζυηνού που πεθαίνει σε ηλικία 45 χρονών τρελαμένος από σύφιλη στο Δρομοκαίτειο- και θα κλείσει τα μάτια της στα 95 της χρόνια.
Να σημειώσουμε ακόμα ότι η Ευανθία Στιβανάκη έχει διανθίσει την παράσταση με 15 συνολικά κινηματογραφικά βίντεο, από γυρίσματα της Ομάδας στο χωριό «φάντασμα», το Λαδικό και τον Αλφειό, μια από τις καινοτομίες που υιοθέτησε για δεύτερη φορά, ενισχύοντας την θεατρική εικόνα. Αποκάλυψη ήταν επίσης τα παιδιά της Ομάδας, που ερμήνευαν τα κεντρικά πρόσωπα των ηρώων σε στιγμές της παιδικής τους ηλικίας και που κατάφεραν να ενταχθούν στην φιλοσοφία του έργου με τον καλύτερο τρόπο, ενώ όλοι οι ηθοποιοί, κάθε ένας – όσο μικρό ή μεγάλο ρόλο κι αν είχε- είχαν μια αξιοπρόσεχτη ερμηνεία και έδωσαν συγκινητική έκφραση στην υπόσταση των συμβόλων. Ένα τεράστιο μπράβο σε όλους τους συντελεστές που έστησαν μια τέτοια παράσταση, πολύ υψηλών καλλιτεχνικών απαιτήσεων για τα δεδομένα ενός ερασιτεχνικού θεάτρου σε μια επαρχιακή πόλη σαν τον Πύργο που διαθέτει όμως το πολιτιστικό υπόβαθρο για να την εκτιμήσει…[/vc_column_text][vc_media_grid grid_id=”vc_gid:1520842224692-cfa53ad0-ac81-6″ include=”54646,54647,54648,54649,54650,54651″][/vc_column][/vc_row]
