Του καιρού γυρίσματα: Η ατάκα

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”57035″ img_size=”full”][vc_column_text]Ταξιδεύει η γλώσσα ένα αέναο ταξίδι στο χρόνο. Ήταν να μην αρχίσει. Έτσι και άρχισε δεν θα σταματήσει όσο τουλάχιστον υπάρχουν άνθρωποι.

Πρώτα γιατί την χρειάζονται για να συνεννοούνται στα βασικά, αυτά που έχουν να κάνουν με την επιβίωση. Μετά για να διαφωνούν και να φιλοσοφούν. Τέλος γιατί βάζοντας τις λέξεις ανάποδα μπορούν και να τσακώνονται. Δεν ξέρω πότε βάλαμε στο ρεπερτόριο της γλώσσας τις βρισιές αλλά σίγουρα ήταν… προ Χριστού.

Τέλος πάντων μου ενέπνευσε το σημερινό σημείωμα, μια αναπάντεχη συνάντηση, στο καφέ χθες το πρωί, καλών φίλων από τα παλιά. Τότε, που τα «πράσινα» και «γαλάζια» καφενεία ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια σε όλη την επικράτεια και η πολιτικολογία ήταν το χόμπι αργόσχολων και μη.

Μόνο που τότε τα πράγματα ήσαν πιο απλά.

Είχες να διαλέξεις ανάμεσα σε «δυο» και η επιλογή ήταν πιο εύκολη. Ανάμεσα στους «δυο κόσμους» για να θυμηθώ τον αείμνηστο Κουτσόγιωργα.

Αναμενόμενο η κουβέντα να φουντώσει- η μεγάλη πρόσφατη δημοσκόπηση της Κάπα Research που έδειξε ότι στο πολιτικό σκηνικό «όλα είναι ανοιχτά» ήταν μια καλή αφορμή. Τα αίματα άναψαν και η ήρεμη πρωινή ατμόσφαιρα διαλύθηκε εν ριπή οφθαλμού.

Ιδίως όταν, αποστασιοποιημένος σήμερα, απεύθυνε στους πρώην συντρόφους του, το ερώτημα αν μετά τις εκλογές θα συνεργαστούν με το κόμμα του κ. Μητσοτάκη.

Για να πάρει την έμμεση απάντηση ότι η ΝΔ έχει προσφέρει πολλά στον τόπο! Περιττό να σας μεταφέρω τον διάλογο που ακολούθησε.

Αυτό που κράτησα ήταν ότι για τους φανατικούς αντιπάλους του χθες, οι «δυο κόσμοι» του Κουτσόγιωργα έχουν χαθεί κάτω απ’ τα βαριά πέπλα της λήθης.

«Κοινός εχθρός» εν όψει και τα ανίκητα ανακλαστικά της «επιβίωσης» τα σκέπασαν όλα.

Σεβόμενος το χώρο και τους λοιπούς θαμώνες που παρακολουθούσαν έκπληκτοι το σκηνικό, απεχώρησα.

Φεύγοντας ο ιδιοκτήτης του καφέ μου είπε χαμηλόφωνα την ατάκα. «Κυρ’ Γιάννη, η κουτάλα ενώνει…».

Τι να πω. Ο λόγος ο έσχατος είναι της σιωπής…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]