Το «κουσέλι»

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”36190″ img_size=”full”][vc_column_text]Όταν είχα πρωτοδιαβάσει τη λέξη- έφηβος τότε- είχα υποθέσει το νόημα της από τα συμφραζόμενα. Θα μου πείτε τώρα- και με το δίκιο σας- ποια μύγα με τσίμπησε Δεκαπενταγουστιάτικα και αποφάσισα να σας ζαλίσω, με μια λέξη που ανάθεμα αν την έχετε ξανακούσει και που δεν ξέρω καν αν υπάρχει και σε κανένα λεξικό. Κάτι όμως η «ανομβρία»- λόγω εποχής- ειδήσεων, κάτι τα «αντικειμενικά» ρεπορτάζ των καναλιών για τις φωτιές που καίνε από άκρη σε άκρη την Ελλάδα, μου φάνηκε σχετικά επίκαιρο. Αλλά ακόμα δεν σας είπα τι σημαίνει η περίεργη αυτή λέξη, για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε.

«Κουσέλι» λοιπόν είναι το κουτσομπολιό, και το… παράγωγο του «κουσελιάρης» είναι ο κουτσομπόλης, ο κακολόγος, ο συκοφάντης. Το ίδιο σημαίνει και ο «κουσκουσούρης» και ίσως το γνωστό «κους- κους» να προέρχεται από αυτό.

Η λέξη μας έρχεται από τα μεσαιωνικά χρόνια (κονσίλιον) και αρχικά σήμαινε συμβούλιο, σύσκεψη. Τώρα πως από τις συζητήσεις στα συμβούλια ξέπεσε η σημασία της στο κουτσομπολιό, αυτό δεν χρειάζεται και πολύ φαντασία για να το ερμηνεύσουμε. Έχει κανείς αμφιβολία ότι στα σημερινά «κονσίλια» γίνεται κάτι άλλο εκτός από κουτσομπολιό;

«Κουβέντα να γίνεται»… γίνεται βρε αδερφέ για να χουν μετά αφορμή να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις. Ποιος νοιάζεται σήμερα για την ουσία του πράγματος. Ακόμα κι αν αυτό έχει να κάνει με την ίδια μας τη ζωή ή αν θα μείνει- επί του προκειμένου- σπιθαμή γης που δεν θα γίνει στάχτη και μπούρμπερι. Η τηλεθέαση είναι το ζητούμενο και όσο τα γεγονότα διανθίζονται από κουτσομπολιά και συκοφαντίες τόσο το καλύτερο.

Με ένα σμπάρο χτυπάς πολλά τρυγόνια. Και την «ανίκανη» κυβέρνηση που λόγω ανοργανωσιάς είναι ικανή να μας «κάψει ζωντανούς», και τα πολυπόθητα νούμερα τηλεθέασης και ακροαματικότητας ανεβαίνουν στα ύψη. Από παντός είδους λοιπόν «κουσελιάρηδες» δημοσιολόγους ο Θεός να μας φυλάει. Όσο για την «κουσελιάρα» τηλεόραση δεν υπάρχει σωτηρία. Εδώ το «κουσέλι» είναι παντοτινό…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]