Το… ινδιάνικο στυλ του Κοροίβου

Του Κώστα Πλιάγκου

Ο Κόροιβος μπορεί να έχει  μόλις δύο νίκες σε εννιά παιχνίδια στη φετινή Α1 αλλά ακόμα κι όταν χάνει το κάνει με… στυλ.  Ο φετινός Κόροιβος δεν μοιάζει με τους προηγούμενους. Ασταμάτητο τρέξιμο στην επίθεση, πολλή πίεση στη μπάλα, ουκ ολίγα τρίποντα. Ένα run n’ gun παιχνίδι, που όλοι λατρεύουν να βλέπουν αλλά δυστυχώς όσο ευχάριστο κι αν είναι για τους… οφθαλμούς των μπασκετικών φιλάθλων, δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κι όπου «επιθυμητό αποτέλεσμα», βάλτε δίπλα τη φράση «ροζ φύλλο αγώνα».

«Ινδιάνικο» μπάσκετ,  το χαρακτήρισε ο ίδιος ο προπονητής του Κοροίβου Ντίνος Καλαμπάκος, στον καταξιωμένο μπασκετικό ρεπόρτερ,  Βασίλη Σκουντή, αμέσως μετά το ματς με την ΑΕΚ.  «Ή θα είχαμε λεφτά για να πάρουμε παίκτες που θα υποστήριζαν ένα συμβατικό μπάσκετ ή θα καταφεύγαμε στο ινδιάνικο μπάσκετ. Ε, λοιπόν, λεφτά δεν υπήρχαν και να τι ομάδα φτιάξαμε. Εάν τα καταφέρουμε έχει καλώς. Θα δικαιωθούμε. Εάν όχι, κλάφ’ τα Χαράλαμπε. Αυτή τη στιγμή κολυμπάμε σε ένα βαθύ ποτάμι, αλλά βλέπουμε απέναντί μας την όχθη», ανέφερε χαρακτηριστικά ο 52χρονος τεχνικός, ο οποίος έχει χτίσει μια ομάδα, που ακόμα κι όταν χάνει, ο φίλαθλος του Κοροίβου φεύγει από το γήπεδο ή σηκώνεται από τον καναπέ (αν πρόκειται για τηλεοπτική θέαση), με ένα αίσθημα ικανοποίησης για αυτά που είδε στο παρκέ.

Ο φετινός  Κόροιβος, λοιπόν, όταν μιλάμε για εντός έδρας παιχνίδι, αξίζει θέαση… δια ζώσης και όχι τηλεοπτικής.  Όσοι δεν είχαν ακόμα την ευκαιρία ή απλά αμέλησαν δύο μήνες τώρα  να βρεθούν στο κλειστό της Αμαλιάδας για να απολαύσουν το φετινό Κόροιβο, οφείλουν  να σπεύσουν στο κλειστό της πόλης, αρχής γενομένης από το κρίσιμο παιχνίδι με τα Τρίκαλα το προσεχές Σάββατο.

Τον γράφοντα προσωπικά τον γεμίζει αυτό που βλέπει. Ακόμα κι αν το +21 γίνεται -5 στη δεύτερη παράταση (αγώνας με Άρη).  Τον γεμίζει αυτό το «ανέμελο» στυλ παιχνιδιού, που ο αντίπαλος δεν ξέρει… από πού θα του έρθει: από τρίποντο στον αιφνιδιασμό των « τρελο-αμερικανών»  Μπράουν και  Γκότσερ ή μετά από αιφνιδιαστικό alley-oop κάρφωμα του υπερηχητικού Χολ. Τον γεμίζει να βλέπει τον Καλαμπάκο να ωρύεται στον πάγκο, να ρίχνει καμιά φιλική σφαλιάρα στους νεαρούς παίκτες της ομάδας, στη συνέχεια να ψάχνει την πετσέτα του να σκουπίσει τον ιδρώτα που τον έχει λούσει και στο τέλος να κοιτά έντονα τον ηλεκτρονικό πίνακα για να συνειδητοποιήσει και ο ίδιος τι έχει ζήσει σε άλλο ένα ματς των «κυανόλευκων».