Τι κερδίζουμε, τι χάνουμε σε συντάξεις, εργασιακά και αντίμετρα

Χαρμολύπη φέρνει η διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση, αφού σε επίπεδο εργασιακών και ασφαλιστικού δώσαμε πολλά για να πάρουμε καθρεφτάκια!

Ετσι αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι συνταξιούχοι (παρά τις κυβερνητικές πομφόλυγες Κατρούγκαλου της περασμένης άνοιξης, ότι από το 2019 θα απολαμβάνουν όχι μόνο διατήρηση της προσωπικής διαφοράς αλλά και αυξήσεις) είναι ότι θα πρέπει να ζήσουν με πολύ λιγότερα.

Από την άλλη, στα εργασιακά, η μάχη για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους χάθηκε οριστικά και ίσως αμετάκλητα, με την ελληνική πλευρά να είναι ικανοποιημένη γιατί έλαβε την κενού περιεχομένου έγκριση να προβεί στην επαναφορά της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων και την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης από τον Σεπτέμβριο του 2018.

Εκείνοι που πρέπει να ανησυχούν ιδιαίτερα είναι όσοι λαμβάνουν αναπηρικές συντάξεις, καθώς αν δεν μπει δίχτυ προστασίας τότε θα μιλάμε για ένδεια που θα πλήξει άγρια ένα ευαίσθητο τμήμα των συνταξιούχων.

Στην ίδια κατάσταση, και όσοι συνταξιούχοι, ειδικά του ΤΕΒΕ και του ΤΑΕ, έχουν λάβει την ειδική συνταξιοδοτική παροχή των 220 ευρώ, που χάνεται οριστικά (αφού δεν έχει καταβληθεί ασφάλιστρο γι’ αυτή).

Ωστόσο, από την άλλη καθίσταται σαφές ότι αυτή η κυβέρνηση κατάφερε να διαπραγματευτεί και πήρε κάποια πράγματα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (από αύξηση της επιδότησης ενοικίου και τα οικογενειακά επιδόματα έως τη μηδενική συμμετοχή του 40% των συνταξιούχων στη φαρμακευτική δαπάνη).

Τυχεροί θα είναι και κάποιοι από τα ρετιρέ των συντάξεων, αφού η κυβέρνηση διαπραγματεύεται υπέρ αυτών, ώστε να τεθεί ποσόστωση στις περικοπές λόγω της προσωπικής διαφοράς.

Πάντως, όλα μοιάζουν να έχουν μπει στη θέση τους και τα μέτρα (θετικά και αρνητικά) αναμένεται να αποφασιστούν εντός των επόμενων ημερών ώστε να σφραγιστεί η συμφωνία της β’ αξιολόγησης στο Eurogroup της 22ας Μαΐου (υπάρχει βέβαια πιθανότητα να συγκληθεί εκτάκτως νωρίτερα). Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…