Παραλλαγές στο ίδιο σενάριο

Μια ακόμη διαπραγμάτευση έλαβε τέλος, με την κοινωνία  κουρασμένη και απογοητευμένη και μονίμως στο ίδιο έργο θεατές. Το έργο των αριθμών, του δημοσιονομικού ελλείμματος, της ελάφρυνσης του χρέους, της δόσης, χιλιοπαιγμένο και μονότονο.

Παραλλαγές σ’ ένα βασικό σενάριο που δεν είναι άλλο από την τυφλή εφαρμογή των μνημονίων. Μοναδικός στόχος η κοινωνική αποσάθρωση.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους του δράματος από τη μια τους δανειστές και από την άλλη το πολιτικό σύστημα της χώρας το οποίο χωρίς πυξίδα ανάθεμα κι αν γνωρίζει ποιών τα συμφέροντα υπηρετεί.

Τα τελευταία έξι χρόνια, οι δανειστές τους έδεσαν χειροπόδαρα στο ίδιο κρεβάτι και στραγγαλίζουν κατά το δοκούν ολόκληρα πολιτικά κόμματα και ηγεσίες. Με τους αριθμούς να εξακολουθούν να δείχνουν αμείλικτοι το μέγεθος της κρίσης.

Ανεργία, μείωση του εισοδήματος, φοροδοτική ανικανότητα, απολύσεις, ληξιπρόθεσμα χρέη, κόκκινα δάνεια, ασφαλιστικά ταμεία στα όρια της κατάρρευσης, περικοπές επί περικοπών. Η «αλληλεγγύη» μιας Ευρώπης αρπακτικής και απάνθρωπης.

Και εμείς να τρέχουμε «να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται» και συνένοχοι με την ολιγωρία μας «στο φόνο και τις συνέπειες του»…