“Οι χειρότεροι εφιάλτες μας είναι εδώ”

Τι μπορούμε να πούμε για μία χώρα που οι πολίτες της δεν πληρώνουν τους φόρους τους, τις δόσεις των δανείων τους προς τις τράπεζες, τους λογαριασμούς του ρεύματος; Ότι προφανώς βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Τα χειρότερα, δυστυχώς, είναι μπροστά μας!

Τα φορολογικά έσοδα-μείωση φορολογικών εσόδων τον Ιούλιο- βρίσκονται σε κάθετη πτώση και οι φωστήρες της πρώτης φοράς αριστεράς κυβερνήσεως ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με την επιβολή νέων φόρων στην βενζίνη με αυξημένο ΕΝΦΙΑ και ότι άλλο κατεβάσει η γκλάβα τους..

Όσους νέους φόρους και να βάλουν το αποτέλεσμα θα είναι στο τέλος το ίδιο! Όσο αυξάνουν τους φόρους, τόσο θα μειώνεται η κατανάλωση και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πτώση των δημόσιων εσόδων.

Πολύ απλά, δεν υπάρχει σοβαρή οικονομική δραστηριότητα που να μπορεί να στηρίξει μία πολιτική αυξημένων εσόδων για τα δημόσια ταμεία. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να στηριχθεί από μια κυβέρνηση της αριστεράς, διότι η φιλοσοφία τους στηρίζεται σε ένα υδροκέφαλο κράτος με υποταγμένους δημόσιους υπαλλήλους και με ιδιωτικούς –ελευθέρους επαγγελματίες στην ουσία να είναι υπάλληλοι του κράτους-βλέπε φορολογικό νομοσχέδιο.

Όποιος υποστηρίζει  ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι βιώσιμη, είτε δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, η απλά είναι αιθεροβάμων.

Είμαστε στα πρόθυρα μιας οδυνηρής και ηχηρής κατάρρευσης με ανυπολόγιστες εθνικές συνέπειες. Και μάλιστα έπειτα από επτά αιματηρά χρόνια θυσιών του ελληνικού λαού.

Με  διαλυμένη την μεσαία τάξη, δυστυχώς δεν υπάρχει μέλλον στην τοπική η εθνική οικονομία. Η μεσαία τάξη ήταν αυτή που στήριζε την μικροεπιχείρηση την βιοτεχνία τις μικρές τουριστικές μονάδες.

Ένας ιδιωτικός τομέας που παλεύει, αγωνιά προσπαθεί  να αναπνεύσει αλλά ματαίως. Η  παρεμβατικότητα του κράτους και η υπέρογκη φορολογία τον σκοτώνει σιγά- σιγά. Ας σταματήσουν, επιτέλους, να προσπαθούν να μας σώσουν! Δεν θέλουμε να μας σώσουν.

Δυστυχώς όλοι βλέπουν να εκτροχιάζεται το τρένο αλλά ουδείς δεν έχει την ικανότητα να το επαναφέρει στις ράγες. Αδυνατούν και λογικό είναι διότι η κυβέρνηση της αριστεράς στηρίζεται κατά πρώτο σε άπειρα στελέχη προερχόμενα από  την δική της μήτρα και κατά δεύτερο  σε πρώην στελέχη τα οποία προέρχονται  κατά πλειοψηφία από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αν ήταν ικανά θα είχαν σώσει την Ελλάδα επί κυβέρνησης Παπανδρέου ή με την συγκυβέρνηση Σαμαρά –Βενιζέλου.

Η Ελλάδα μεταβάλλεται μέρα με την ημέρα και θυμίζει όλο και περισσότερο τις χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης και μάλιστα στα χειρότερά τους. Μπορεί να μην έχουμε ακόμη φτάσει στο σημείο να ζούμε με κουπόνια, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποφύγουμε το κραχ και τις επιπτώσεις του. Όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να πνίγει τον ιδιωτικό τομέα, τόσο απομακρυνόμαστε από οποιαδήποτε λύση.

Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να πάρει μπρος η Οικονομία: Να αφήσουν τον κόσμο να δουλέψει. Να σταματήσει το κράτος να σκέφτεται κάθε μέρα και έναν τρόπο για να γκρεμίσει και τις τελευταίες γέφυρες της εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας. Όσο μιλάνε, όσο σχεδιάζουν, τόσο μεγαλύτερη ζημιά προκαλούν. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να μην κάνουν το παραμικρό!

Κάθε μέρα βγάζουν από την φαρέτρα τους και ένα δηλητηριώδες βέλος και σημαδεύουν την  αγορά, τους επιχειρηματίες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, το κεφάλαιο.  Έχουν κηρύξει πόλεμο στον ιδιωτικό τομέα, έχουν σηκώσει την σημαία του ταξικού μίσους. Και την σημαία αυτή δεν είναι διατεθειμένοι να την υποστείλουν.

Είμαστε σε ένα βαρέλι  και την ώρα που πάμε να βγάλουμε το κεφάλι μας από το νερό και να πάρουμε μερικές ανάσες, έρχεται το κράτος και μας σπρώχνει και πάλι στον βυθό. Έτσι δεν γεννιέται η ελπίδα, αλλά χάνεται οριστικά.

Ας αφήσουν τον κόσμο να δουλέψει!

Ας αφήσουν το κεφάλαιο να επενδύσει μέσα σε ένα υγιές ανταγωνιστικό περιβάλλον και δίκαιο φορολογικό σύστημα.

Γεώργιος Μπακογιάννης

Χημικός Μηχανικός