Οι καιροί απαιτούν: Αναγέννηση μιας λίμνης

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”52958″ img_size=”full”][vc_column_text]Στο νοτιοδυτικό (ΝΔ) τμήμα του Νομού μας το φυσικό το περιβάλλον έχει υποστεί μεγάλες αλλοιώσεις από τη δεκαετία του 1960 με τις ολικές αποξηράνσεις των λιμνών που υπήρχαν. Από τότε μέχρι σήμερα έχει χαθεί η βιοποικιλότητα και συνεπώς η οικολογική ισορροπία. Να σημειώσουμε εδώ ότι ηαποξήρανση της λίμνης Αγουλινίτσας το 1970 της μεγαλύτερης λίμνης της Πελοποννήσου,  ήταν η τελευταία μεγάλη αποξήρανση πανελλαδικά.

Ήταν εκείνα τα χρόνια της δικτατορίας έως και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης που αποξηραίνονταν αδιακρίτως λίμνες και βαλτώδεις, ρηχές, υγρές εκτάσεις για να παραδοθούν καλλιεργήσιμες γαίες «προς ανάπτυξιν της εθνικής οικονομίας» (φράση της εποχής) ή γιατί οι περίοικοι υπέφεραν από την ελονοσία.

Από τότε μέχρι σήμερα έχει – όπως λέμε – κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και οι αποξηραμένες εκτάσεις έχουν πλέον δείξει αν άξιζε ή όχι η αλλοίωσή τους κι αν αξίζει ή όχι να παραμένουν ξερές… κι έρημες θα προσθέταμε.

Αναφέρουμε ενδεικτικά δύο ελληνικά παραδείγματα: Το πρώτο στα βορειοδυτικά (ΒΔ) της  Θεσσαλονίκης , όπου το 1958 αποξηράνθηκε η λίμνη Μαυρούδα γιατί οι κάτοικοί της υπέφεραν από την ελονοσία. Το 1999 αποφάσισαν την επαναδημιουργία της. Τα αποτελέσματα θεαματικά.

Ο Αμερικανός καθηγητής Τόμας Κρίσμαν (ειδικός στην αναγέννηση υγροτόπων) τη χαρακτήρισε παγκόσμιο παράδειγμα προς μίμηση και προέτρεψε τους Έλληνες αρμόδιους να εξαγάγουν την τεχνογνωσία.Η φιλοσοφία της αναγέννησης κινήθηκε στη λογική: Η Φύση να κάνει τη δουλειά της και ο άνθρωπος να έχει τη διαχείριση. «Η Ελλάδα διαθέτει δυναμική για να εφαρμόσει ένα τέτοιο μοντέλο ανασυγκρότησης και σωστής διαχείρισης των υγροτόπων προς όφελος και της οικονομίας» είπε ο κ. Κρίσμαν.

Όσο για την ελονοσία, αντιμετωπίζεται στην εποχή μας χάρη στην πρόοδο της βιολογίας: Οι λίμνες εμπλουτίζονται με ξενιστές (μικρά ψαράκια ή έντομα) που τρώνε τα αυγά των κουνουπιών κι έτσι αυτά δεν αναπαράγονται.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, για την Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας είναι ζωτικό θέμα ο μερικός επαναπλημμυρισμός της πρώην λίμνης Μουριάς στο Δήμο Πύργου, όπως και η προστασία και ανάδειξη του δέλτα (εκβολές) του μεγαλύτερου ποταμού της Πελοποννήσου του Αλφειού, και έχουμε την τύχη να βρίσκονται πολύ κοντά στην ίδια περιοχή. Αυτά τα δύο έργα, προτάξαμε και στο πρόσφατο Περιφερειακό Συνέδριο υποστηρίζοντας ότι «με βάση τα σημερινά δεδομένα η αναγέννηση μιας λίμνης είναι έργο οικονομικό (η φύση κάνει τη δουλειά αρκεί να την αφήσεις) και αναπτυξιακό από κάθε άποψη, γιατί επαναφέρει χαμένη προστιθέμενη αξία στο τοπίο, στο τοπικό κλίμα (μικροκλίμα), στη βιοποικιλότητα, στην παραγωγή, στην ψυχαγωγία – τουρισμό. Το χρωστάμε στους κατοίκους του μεγαλύτερου Δήμου του νομού και πρέπει να δρομολογηθεί».

Η θέληση υπάρχει

Η παρούσα κυβέρνηση για άλλη μια φορά μας εξέπληξε ευχάριστα: Ένας εκ των συναρμοδίων, ο αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και χημικός κ. Γιάννης Τσιρώνης, λίγες μέρες μετά το περιφερειακό συνέδριο, επισκέφθηκε και πάλι τον Πύργο ειδικά για το θέμα και συνάντησε μέλη από ενδιαφερόμενους συλλόγους, ενεργούς πολίτες, τον αντιπεριφερειάρχη κ. Γεωργιόπουλο και το Δήμαρχο Πύργου κ. Λιατσή. Mάλιστα, επισκέφθηκαν μαζί και οι τρεις (Λιατσής, Γεωργιόπουλος και Τσιρώνης) διάφορα σημεία της πρώην λίμνης και όλα δείχνουν ότι το αποτέλεσμα αυτών των επαφών θα αποβεί καθοριστικό για την επίτευξη του στόχου, αφού οι δύο συναρμόδιοι άρχοντες του τόπου μας (Δήμαρχος και Αντιπεριφερειάρχης) εκδήλωσαν ξεκάθαρη πρόθεση – δέσμευση να προχωρήσει η αναγέννηση μέρους της Λίμνης. Έτσι και ο κ. Τσιρώνης μπόρεσε να προχωρήσει στην πρότασή του, που ήταν η σύσταση ομάδας εργασίας στο Υπουργείο με τη συμμετοχή και δύο ατόμων που θα ορίσουν ο Δήμαρχος και ο Αντιπεριφερειάρχης. Στο σημείο αυτό η ΠΕΔΗ του ζήτησε να επιλέξει από το Υπουργείο στελέχη που έχουν ήδη αποκτήσει εμπειρία σε επαναπλημμυρισμούς και συμφώνησε πρόθυμα.

Τέλος, ο κ. Τσιρώνης, όταν τον ευχαριστήσαμε, μας προέτρεψε να «ενοχλούμε» τους πολιτικούς αφού είναι δικαίωμά μας κι εκείνων υποχρέωση να μας ακούν και να μας απαντούν με ειλικρίνια χωρίς να λογαριάζουν πολιτικό κόστος.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]