Ναι μεν αλλά…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”38697″ img_size=”full”][vc_column_text]Στα ίδια μέρη…

Πάντοτε η επίσκεψη ενός πρωθυπουργού του μεγέθους της Γαλλίας συνιστά μέγα γεγονός. Δεν είναι όμως μόνο οι συμβολισμοί που προκύπτουν και διαμορφώνουν κρίσιμες εντυπώσεις κατά τη διάρκεια μία τέτοιας επίσκεψης, ούτε οι ουσιαστικές οικονομικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κυβερνήσεων ή επιχειρηματικών ομάδων στο περιθώριο αυτής.

Το μεγαλύτερο εθνικό όφελος από την επίσκεψη Μακρόν είναι η ενδυνάμωση ενός σήματος που εκπέμπεται στο εξωτερικό και λέει στον υπόλοιπο κόσμο ότι η Ελλάδα έχει επιστρέψει στην κανονικότητα, κι ας μην ισχύει αυτό, τουλάχιστον στον βαθμό που όλοι θα θέλαμε.

Ειδικά στην οικονομία, σε οποιαδήποτε οικονομία, αυτό που πάντοτε μετράει παρά τα ποικίλα προβλήματα, είναι η ψυχολογία.

Ο Μακρόν όχι μόνο ήρθε αλλά προέτρεψε δημόσια από το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» τις εν Ελλάδι γαλλικές επιχειρήσεις να ενισχύσουν την παρουσία και τις δραστηριότητές τους στην Ελλάδα. Αυτά σε ό,τι αφορά στο καθαρά οικονομικό σκέλος.

Την πρώτη μέρα της επίσκεψης, σε μία ομιλία στην Πνύκα που κι αυτή έβριθε συμβολισμών, ο Μακρόν ήταν πολύ λιγότερο συγκεκριμένος και σε κάθε περίπτωση προσεκτικός. Αυτό διότι ήταν διαφορετικό και το περιεχόμενο της ομιλίας του, δηλαδή περισσότερο πολιτικό.

Από την Πνύκα, ο Μακρόν ζήτησε μία νέα Ευρώπη αλλά οι αποστροφές του ήταν τόσο αόριστες και τόσο γενικόλογες που έμοιαζαν με ευχολόγια, παρά με την εκπεφρασμένη βούληση του μόνου πρωθυπουργού της Ε.Ε. ο οποίος μπορεί να σηκώσει ανάστημα στην Μέρκελ.

Βέβαια αυτή αοριστολογία μόνο τυχαία δεν ήταν καθώς η Γερμανίδα καγκελάριος έχει εκλογές μπροστά της και δεν θα ήταν δόκιμες μεγαλόστομες διακηρύξεις για τη «Νέα Ευρώπη» που υποτίθεται πως οραματίζεται ή για το κούρεμα του ελληνικού χρέους, το οποίο είχε υποστηρίξει ως οικονομικός σύμβουλος του προκατόχου του, Φρανσουά Ολάντ.

Ωστόσο, θα περίμενε κανείς κάτι παραπάνω, αν όχι για την Ελλάδα συγκεκριμένα, τότε έστω μία πιο δυναμική αναφορά για το όλον, χωρίς πολλές λεπτομέρειες.

Να φανεί δηλαδή από τώρα ότι η Γαλλία διαθέτει επιτέλους τον ηγέτη ο οποίος θα σταθεί ως ίσος απέναντι στην καγκελάριο της καρδιάς μας, αποκαθιστώντας και για τους υπόλοιπους τα προσχήματα που έχουν χαθεί εδώ και πολύ καιρό.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]