Μάκης Μπαλαούρας: Αλήθειες και ψέματα για τους πλειστηριασμούς

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”30340″ img_size=”full”][vc_column_text]Του Μάκη Μπαλαούρα

Το ζήτημα των αναγκαστικών πλειστηριασμών είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα και ως τέτοιο ακριβώς το αντιμετωπίζει η κυβέρνηση.

Στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος πρέπει να σταθμίσουμε δύο διαφορετικές ανάγκες. Από τη μία μεριά, έχουμε την πολύ μεγάλη ανάγκη για προστασία της λαϊκής κατοικίας. Από την άλλη μεριά, έχουμε την εξίσου μεγάλη ανάγκη για την συγκρότηση ενός βιώσιμου μοντέλου παροχής ρευστότητας στην οικονομία που θα διευκολύνει την επανεκκίνηση της ανάπτυξης. Θέλουμε δηλαδή την καλή λειτουργία των τραπεζών, όχι για να ωφεληθούν οι τράπεζες, αλλά επειδή αν οι τράπεζες δεν μπορούν να δώσουν δάνεια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή στα νέα ζευγάρια, έχουμε επίσης πρόβλημα.

Επειδή η παραπληροφόρηση των τελευταίων ημερών είναι τεράστια σε ό,τι αφορά το θέμα των αναγκαστικών πλειστηριασμών, πρέπει να θυμίσουμε ότι μετά από σκληρή διαπραγμάτευση με τους θεσμούς,η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έχει δεσμευτεί πως η πρώτη κατοικία λαϊκής οικογένειας προστατεύεται για τις λαϊκές τάξεις από ένα εξαιρετικά αυστηρό νομικό πλαίσιο. Το νομικό αυτό πλαίσιο προστατεύει όχι μόνο τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που έχουν ενταχθεί στο νόμο Κατσέλη-Σταθάκη αλλά και για όσους άλλους υποβάλουν αίτηση ως τις 31/12/2018. Και η προστασία αυτή φυσικά θα είναι αορίστου χρόνου, δηλαδή ισχύει μέχρι την αποπληρωμή του δανείου. Σημειώνω ότι για εξασφαλισμένη προστασία για μετά το 2018, θα είναι πιο ασφαλές να ζητήσουν προσωρινή διαταγή αναστολής από το δικαστήριο, που είναι υποχρεωμένο να χορηγήσει, σύμφωνα με τον Νόμο.

Κριτήρια προστασίας

Τα βασικό κριτήριο για την παροχή της νομικής προστασίας είναι η αξία της πρώτης κατοικίας να μην ξεπερνά τα 180.000 ευρώ για έναν άγαμο οφειλέτη και τα 280.000 ευρώ σε περίπτωση οικογένειας με τρία παιδιά. Με τη ρύθμιση αυτή καλύπτεται το 70% της πρώτης κατοικίας των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.  Πρόκειται για πολύ μεγάλο επίτευγμα στο βαθμό που οι δανειστές στην αρχή δεν δέχονταν την προστασία παρά μόνο του 20%-25% της λαϊκής πρώτης κατοικίας.

Επίσης, σε ό,τι αφορά τους οφειλέτες οι οποίοι κατέχουν την ιδιότητα του εμπόρου και επομένως δεν μπορούν να ενταχθούν στον νόμο Κατσέλη-Σταθάκη, η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε να δημιουργήσει ένα εξαιρετικά συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, μέσω του οποίου μπορούν να ρυθμιστούν χρέη επιχειρήσεων, άνω των 20.000 ευρώ, με τρόπο που βοηθά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Διευκρινίζοντας τα παραπάνω θέλω να καταδείξω τα ψέματα που διαδίδονται με σκοπό να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και καταλήγουν, ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις τους, να λειτουργούν υπέρ των μεγαλοφειλετών και στρατηγικών κακοπληρωτών. Διότι είναι άλλο η προστασία της λαϊκής πρώτης κατοικίας  και άλλο η προστασία των στρατηγικών κακοπληρωτών. Κι όσο κατανοητές κι αν είναι οι διαμαρτυρίες των πολιτών για τους πλειστηριασμούς, θα πρέπει και οι πολίτες που αντιδρούν να λαμβάνουν υπόψη τους για ποια ακίνητα μιλάμε, για ποια χρέη μιλάμε, για ποιες κοινωνικές κατηγορίες μιλάμε. Διότι το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» είναι προφανές ότι ως πολιτικό σύνθημα υπονοεί την λαϊκή κατοικία. Δεν εννοεί βίλες της Κηφισιάς, ούτε μεζονέτες και οικόπεδα ιδιωτών ή νομικών προσώπων.

Επίσης δεν προστατεύονται ακίνητα που οι οφειλέτες χρωστούν σε ιδιώτες, οι οποίες έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είχαν και δεν έχουν νομική προστασία. Σημειώνω, επιπλέον, ότι οι τράπεζες επειδή δεν μπορούν να προβούν σε πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας, προχωρούν σε κινήσεις πίεσης, με κατασχέσεις κινητών αξιών, όπως πίνακες, χαλιά, αυτοκίνητα, αλλά δε μπορούν για βασικά για τη διαβίωση του οφειλέτη, όπως ψυγείο, κουζίνα κτλ. Ο οφειλέτης για να προστατευτεί πρέπει να διαπιστώσει αν υπάρχει από την τράπεζα διαταγή πληρωμής και ταυτόχρονα να ζητήσει προσωρινή διαταγή αναστολής.

Δικαιολογημένες όλες οι αντιδράσεις;

Μερικοί Δήμοι του Νομού μας πήραν αποφάσεις αντίδρασης σε όλους τους πλειστηριασμούς, ανεξάρτητα αν αφορούν τη λαϊκή πρώτη κατοικία ή μεζονέτες ή σκάφη αναψυχής. Τους συνιστώ να ξεχωρίσουν τις περιπτώσεις αντί να τις ισοπεδώνουν.

Και για του λόγου το αληθές, ας δούμε ποια ακίνητα βγήκαν στο σφυρί αυτές τις μέρες: μεζονέτα με τιμή πρώτης προσφοράς 698.915 ευρώ για οφειλή περίπου 1.450.000 ελβετικά φράγκα, τρία οικόπεδα στη Μύκονο, ένα κτίριο στον Πειραιά και τα γραφεία της κατασκευαστικής εταιρίας του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου στο Μαρούσι, δύο ακίνητα του Λάκη Γαβαλά (ένα διαμέρισμα στο Κολωνάκι και μια μεζονέτα στην Αγία Παρασκευή), ένα ακίνητο του Βασίλη Σταθοκωστόπουλου στη Γλυφάδα, η πολυτελής μεζονέτα του Κώστα Πηλαδάκη στη Βούλα ένα ακίνητο στην Κηφισιά και πέντε οικόπεδα στο Πολυδένδρι της Όλγας Λαϊνοπούλου της γνωστής, άλλοτε ισχυρής, οικογενείας και δύο ακίνητα της αλυσίδας βιβλιοπωλείων «Παπασωτηρίου», σε Πατησίων και Στουρνάρα. Αυτά είναι τα «σπίτια του λαού» που βγήκαν στον πλειστηριασμό;

Το ερώτημα βέβαια που παραμένει αναπάντητο είναι πώς το συσσωρευμένο μίσος και το αντικυβερνητικό  μένος όλων αυτών, δεξιών και «κεντροαριστερών», που πασχίζουν πάση θυσία να κρύψουν την λεηλασία της χώρας , τη κλοπή της δημόσιας περιουσίας, τα σκάνδαλα, την ανομία και την ανηθικότητα βρίσκει ακόμα έδαφος σε καλοθελητές και αφελείς.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]