Κλιματική αλλαγή, μια καθημερινότητα που αρχίζει να θυμίζει εμπόλεμη κατάσταση
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”57486″ img_size=”full”][vc_column_text]Η Ελλάδα βγαίνει με οδύνες από τα πύρινα μέτωπα των τελευταίων ημέρων, ενώ η Ευρώπη και ιδιαίτερα ο ευρωπαϊκός βορράς, ζει μια εξαιρετικά σπάνια εμπειρία με θερμοκρασίες οι οποίες ακόμη και στο μεσογειακό νότο, αλλά και σ΄ εμάς τους Έλληνες μοιάζουν αφρικανικές.
Η Γη, όπως γράφει ο Economist σε κύριο άρθρο του, «ψήνεται» και παντού στο βόρειο ημισφαίριο οι φλόγες κατακαίνε μεγάλες εκτάσεις, με πιο ενδεικτικές περιπτώσεις τις φονικές πυρκαγιές γύρω από την Αθήνα και στην Καλιφόρνια.
Τίποτα από αυτά δεν είναι αθώο και παροδικό. Δεν πρόκειται για ένα καπρίτσιο της φύσης. Αντίθετα είναι μια πραγματικότητα που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή. Η αλλαγή στο κλίμα αποτελεί μια πραγματικότητα που εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους όλες τις εποχές του χρόνου. Το βιώνουμε άλλωστε. Χειμώνες χωρίς ιδιαίτερο κρύο και με λιακάδες, καλοκαιρινή άνοιξη, βροχερό καλοκαίρι, φθινόπωρα με πλημμύρες που παίρνουν μαζί τους ανθρώπινες ζωές.
Η επίπτωση της κλιματικής αλλαγής γίνεται όλο και πιο φανερή Η διαπίστωση είναι απλά μια αρχή από εκεί και πέρα απαιτείται δράση για αναστροφή του φαινομένου. Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μεγάλο στοίχημα, την επιβίωσή της.
Ο γενικός διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, ο κ. Νίκος Χαραλαμπίδης, υπογραμμίζει πως η κλιματική αλλαγή αναγνωρίζεται πλέον διεθνώς ως η μεγαλύτερη πλανητική απειλή και κάνει αναφορά στις επιπτώσεις που αφορούν τόσο στη συχνότητα και στην ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων, αλλά και στην αύξηση των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών (κλιματικοί πρόσφυγες). Συνδέει δε τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής όπως και την τραγωδία με τους δεκάδες νεκρούς στο Μάτι Αττικής,με την κλιματική αλλαγή.
Η κλιματική αλλαγή, ως απειλή και για πολλούς ως όρος, μπήκε βίαια για πρώτη φορά στη ζωή μας με τις πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής (Νοέμβριος 2017) και, μετά από λίγους μήνες, με την πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής (Ιούλιος 2018).
Οι διαγνώσεις και οι προβλέψεις των επιστημόνων για την Ελλάδα, για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας, είναι σαφείς και περιλαμβάνουν μείωση των ημερών βροχής, αύξηση του ποσού ημερήσιας βροχής που δεχόμαστε (πλημμυρικά φαινόμενα), αύξηση θερμών ημερών και των ημερών με καύσωνα ετησίως, σημαντική αύξηση των ημερών υψηλού κινδύνου για πυρκαγιές (περίπου κατά 30 ετησίως!). Τα παραπάνω δεν είναι καινούργια και αποτελούν δημόσια διαθέσιμη πληροφορία (Αστεροσκοπείο Αθηνών, Ακαδημία Αθηνών κοκ).
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί ο καθένας μας να επικαλείται την κλιματική αλλαγή ως αιτία καταστροφών για τις οποίες το βάρος φέρουν ανθρώπινες αστοχίες και επιλογές. Η τραγική εξέλιξη της πλημύρας στη Μάνδρα Αττικής σχετίζεται άμεσα με το μπάζωμα του ρέματος που αποτελούσε τη φυσική διέξοδο του νερού. Η τραγική εξέλιξη της πυρκαγιάς στο Μάτι Ανατολικής Αττικής σχετίζεται άμεσα με την απουσία πρόληψης από την κεντρική διοίκηση και την έλλειψη προετοιμασίας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την κοινωνία. Σχετίζεται βεβαίως και με διαχρονικές παθογένειες της κοινωνίας μας (έλλειψη πολεοδομικού σχεδιασμού, αυθαίρετη δόμηση…). Καμία σχέση με την κλιματική αλλαγή!
Η κλιματική αλλαγή εγγυάται ότι οι ιδανικές συνθήκες για τέτοιες πυρκαγιές (καύσωνες, ξηρασία, δυνατοί άνεμοι…) θα αποτελούν όλο και πιο συχνά φαινόμενα στα επόμενα χρόνια. Ευθύνη μας λοιπόν να προετοιμαστούμε με συνέπεια και ταχύτητα (αντί απλώς να επικαλούμαστε την κλιματική αλλαγή ως δικαιολογία ή έξωθεν απειλή που μας ξεπερνά). Μιλώντας για συνέπεια: είναι τουλάχιστον οξύμωρο να επικαλείται κάποιος την κλιματική αλλαγή ως αιτία πρόσφατων καταστροφών ενώ ταυτόχρονα επιλέγει να ακολουθεί μια κλιματικά καταστροφική ενεργειακή πολιτική (νέος λιγνιτικός σταθμός, νέοι πετρελαϊκοί σταθμοί, εξορύξεις για πετρέλαιο).
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Είτε λοιπόν κάνεις ότι περνά από το χέρι σου για να μειώσεις τις επιπτώσεις της και να προετοιμάσεις την κοινωνία και την οικονομία γι’ αυτές, είτε την αρνείσαι και συνεχίζεις σαν να μην υπάρχει αύριο. Στα λόγια επιλέγουμε το πρώτο. Καιρός να προχωρήσουμε και στα αντίστοιχα έργα. Μέχρι τότε, η επίκληση της κλιματικής αλλαγής θα αποτελεί κακόγουστο αστείο.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]