Καιρός να νοιαστούμε
Δυστυχώς τα ωραία πράγματα σ’ αυτή τη ζωή τελειώνουν συνήθως γρήγορα. Έτσι γρήγορα μοιάζει να τελείωσε και η μεγάλη γιορτή του κινηματογράφου για τα παιδιά και τους νέους. Το 19ο Φεστιβάλ πέρασε πια στην ιστορία και δεν είναι υπερβολή να πω ότι ήταν ότι ωραιότερο συνέβη στη πόλη. Η αλήθεια είναι ότι το μαγευτικό αυτό ταξίδι στο χώρο της τέχνης και της φαντασίας δεν σταματάει εδώ. Θα συνεχίσει με δρώμενα και παραστάσεις να ρίχνει φως και να ζωντανεύει την ατέρμονη μονοτονία του χειμώνα μας.
Να δημιουργεί μικρές οάσεις στην άνυδρη έρημο της μικρής επαρχιακής μας κοινότητας. Να διδάσκει πρότυπα και δημιουργικές διεξόδους για τους νέους και τα παιδιά μας. Να τα βαφτίζει και να τα κοινωνεί με ιδέες και προβληματισμούς των παιδιών του κόσμου. νομίζω όμως, ότι, όσο ακόμα μας αγγίζει η αύρα της γιορτής, μπορούμε- για να μη πω επιβάλλεται- να επιχειρήσουμε ένα πρώτο μικρό απολογισμό. Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε όλοι- και ιδιαίτερα οι άρχοντες του τόπου- ότι το φεστιβάλ μαζί με την ενηλικίωση του- έκλεισε αισίως τα 19- «μεγάλωσε» πολύ. Και μοιάζει ο μικρός μας τόπος να μην το χωρά πλέον. Ο «Απόλλωνας» και το συνεδριακό της νομαρχίας είναι πολύ μικροί πια για να το στεγάσουν. Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου να αποκτήσει το δικό του «μεγάλο σπίτι». Και αυτό είναι μια καλή αφορμή για μια μεγάλη επένδυση στον «δικό μας» πολιτισμό. Η πόλη ευτυχώς διαθέτει αρκετούς κατάλληλους χώρους. Οι αποθήκες του ΑΣΟ σαν παράδειγμα αποτελούν μια ιδανική λύση. Δήμος και Περιφέρεια, ήρθε η ώρα, να καθίσουν στο τραπέζι και να συζητήσουν σοβαρά την αξιοποίηση τους.
Η προγραμματική συμφωνία που έχουν υπογράψει μεταξύ τους για την Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση μπορεί να αποτελέσει το απαραίτητο χρηματοδοτικό εργαλείο.
Το «παιδί» μας μεγάλωσε. Και ή εμείς θα φροντίσουμε να αποκτήσει το δικό του σπιτικό ή μοιραία θα αναγκαστεί να πάρει των ομματίων του στο δρόμο της «ξενιτιάς».
Ας νοιαστούμε όσο είναι καιρός…
