Ηλεία, Αύγουστος 2007

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”37051″ img_size=”full”][vc_column_text]Η 24η Αυγούστου, πριν από δέκα χρόνια, ήταν η αφετηρία των πιο φονικών πυρκαγιών στην Ιστορία της Ελλάδας, που εκδηλώθηκαν κυρίως στον νομό Ηλείας, αφήνοντας πίσω τους 45 νεκρούς. Υπήρξα αυτόπτης μάρτυς του «πύρινου πολέμου» της Ηλείας, αφού βρέθηκα στον Καϊάφα και τη Ζαχάρω από το πρώτο βράδυ, ενώ την επομένη είχα κάνει οδοιπορικό από τη Ζαχάρω προς το ορεινό χωριό Μίνθη, που είναι η γενέτειρά μου.

Είδα τις φλόγες να ζώνουν και τον Πύργο, να καίγεται ακόμα και το στολίδι του νομού μας και καμάρι της Ελλάδας, η Αρχαία Ολυμπία. Βρέθηκα δίπλα σε απελπισμένους, οργισμένους, αλλά και μαχόμενους ανθρώπους, που επιστράτευσαν όσα μέσα διέθεταν -συχνά και την εφευρετικότητά τους- για να σώσουν τα σπίτια και τα χωριά τους. Το τι σήμαινε για τους πολίτες και το κράτος η πύρινη εκείνη λαίλαπα αποδόθηκε εύστοχα από μαθήτρια του Λυκείου Καράτουλα, τη Σωτηρία Βακάλη, που έγραψε ότι «το κύμα της φωτιάς απογύμνωσε τα πάντα: θεσμούς, φορείς και κυρίως τον κρατικό μηχανισμό».

Πέραν της καταστροφής, έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου και συγκλονιστικές εικόνες αλληλεγγύης. Ιδρύθηκε τότε το «Ταμείο Μολυβιάτη», που συγκέντρωσε 150 εκατομμύρια ευρώ από δωρεές 92.000 ατόμων και φορέων, εντός και εκτός της χώρας μας. Το εν λόγω Ταμείο παραδόθηκε το 2009 στην κυβέρνηση Παπανδρέου, με υπόλοιπο 118 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που περιήλθε στην αρμοδιότητα του τότε υπουργού Οικονομικών με βάση τον νόμο 3895/2010.

Δύο προτάσεις

Τρία χρόνια μετά την πρωτοφανή καταστροφή, επισκεπτόμενος τα πλέον μαρτυρικά χωριά, την Αρτέμιδα και τη Μάκιστο, είχα προτείνει η 24η Αυγούστου, ημέρα έναρξης του ολοκαυτώματος της Ηλείας, να οριστεί «Πανελλαδική Ημέρα Δράσης για την Προστασία των Δασών μας».

Να είναι όχι μόνον ημέρα μνήμης, αλλά και άντλησης διδαγμάτων, καθώς και διεκδίκησης νέου μοντέλου ανάπτυξης για την πατρίδα μας και την Ηλεία. Διότι τα σπίτια ξαναχτίστηκαν, αλλά για να μείνουν ή να επιστρέψουν οι άνθρωποι στα χωριά τους και να ανθίσει η ζωή σ’ αυτά χρειάζονται δουλειές, στήριξη της αγροτιάς, υποδομές, ένωση του τουρισμού με την οικολογία, αποτελεσματικές δημόσιες υπηρεσίες.

Δεύτερη πρόταση: Να επιστραφεί από τη σημερινή κυβέρνηση το υπόλοιπο του «Ταμείου Μολυβιάτη» στους δικαιούχους του, αφού η οικονομία ανακάμπτει και έχουμε πλεονάσματα. Η επιστροφή να γίνει όχι ατομικά αλλά συλλογικά, με τη μορφή έργων υποδομής, ιδιαίτερα για την Αρχαία Ολυμπία, τον Καϊάφα και τα πλέον μαρτυρικά χωριά.

*Ο Πάνος Τριγάζης, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, κατάγεται από τη Μίνθη Ηλείας[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]