Η κόκκινη σημαία

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”29770″ img_size=”full”][vc_column_text]Στα ίδια μέρη…

Μπήκα στον πειρασμό να παραχωρήσω σήμερα τον χώρο της «στυλοβατοσύνης», προκειμένου να αναδημοσιευτεί αυτούσιο το κείμενο της επιστολής με την οποία ο Μίκης Θεοδωράκης στρέφεται ευθέως εναντίον της εφημερίδας «Τα Νέα», καταγγέλλοντας ότι τον «τρομάζει η αντικομμουνιστική υστερία που την κατακλύζει».

Γιατί εν αντιθέσει με «Τα Νέα», αυτή η μικρή τοπική εφημερίδα διατηρεί ακόμη το προνόμιο, παρά το δύσκολο των εποχών, να αποτελείται από διακριτές και αυθεντικές φωνές που γράφουν και προάγουν αυτό το οποίο πιστεύουν χωρίς φόβο και πάθος. Θα παραχωρούσα λοιπόν τον χώρο γιατί πιστεύω ειλικρινά, χωρίς καμία διάθεση αγιοποίησης του ανθρώπου, ότι ο Μίκης Θεοδωράκης μαζί με λιγοστά ακόμη γερασμένα και ταλαιπωρημένα κορμιά, συγκροτούν τη ζώσα απόδειξη ότι η Αριστερά και  ο κομμουνισμός έχουν δώσει το αίμα τους και έχουν πονέσει όσο κανείς για αυτήν την πατρίδα.

Και είναι εξαιρετικά παρήγορο ότι ο κόσμος, ή τέλος πάντων ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, τούς το πιστώνει αυτό. Γι’ αυτό λυσσούν τα σκυλιά. Λυσσούν επειδή, όπως πολύ σοφά εξηγεί, μπορεί η Αριστερά να νικήθηκε στον εμφύλιο, όμως «η ιδεολογία της Αριστεράς εξακολουθεί να υπάρχει, να δρα και να επιδρά ύστερα από τόσους και τόσους διωγμούς».

Λυσσούν οι σκύλοι γιατί ενοχλούνται τα αφεντικά τους από την ιστορική επιβίωση της αδυσώπητης αλήθειας και ως εκ τούτου καραδοκεί κάθε μέρα ο κίνδυνος να μην τους πετάξουν το ξεροκόμματο που τους αναλογεί. Γι’ αυτό φωτίζουν αποκλειστικά και μόνο συγκεκριμένες πλευρές. Γι’ αυτό δεν τολμούν να εκστομίσουν ούτε καν την μισή ιστορική αλήθεια.

Γι’ αυτό δεν έχουν τίποτε να απαντήσουν όταν μιλά ο Μίκης: «Αν έλειπε ο Κόκκινος Στρατός και ο Στάλιν, τι θα είχαμε σήμερα; Άραγε το σκεφτήκατε; Ποιος θα εμπόδιζε τον Χίτλερ να γεμίσει την υφήλιο με χιλιάδες Άουσβιτς; Φαντάζεστε την Ελλάδα γεμάτη με στρατόπεδα εξόντωσης;

Εκεί πάνω στην Ευρώπη και ειδικά στα ρατσιστικά κράτη, ξέρω γιατί πονάνε και τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ! Όμως εσείς εδώ, τι λόγο έχετε;

Εσείς τους κομμουνιστές τους σκοτώνατε σαν μύγες. Με τις συμμορίες τύπου Σούρλα και Βρεττάκου. Με τα στρατοδικεία και τις εκτελέσεις 16.000, νέων κυρίως κομμουνιστών. Αγοριών και κοριτσιών. Με τα Μακρονήσια όπου μαρτύρησαν 100.000 Έλληνες κομμουνιστές.

Με τα σφαγεία της Ασφάλειας, όπου βασανίστηκαν με τις πιο φρικαλέες μεθόδους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες». Η επιστολή, την οποία παροτρύνω ανοιχτά τους αναγνώστες της «Πρωινής» να αναζητήσουν στο διαδίκτυο, κλείνει ως εξής: «Πιστεύω ότι εύκολα μπορείτε να κατανοήσετε το θυμό μου, γιατί για μένα όπως και για χιλιάδες άλλους, η στράτευση και οι αγώνες μας κάτω από την Κόκκινη Σημαία αποτελεί την ιερότερη περίοδο της ζωής μας, που είχε ένα και μόνο στόχο, να κάνει τον Λαό μας ελεύθερο, ανεξάρτητο και ευτυχισμένο».

Ακόμα κι αν δεν είσαι Κομμουνιστής, τούτα τα λόγια μπορούν πολύ καλά να σε πείσουν να γίνεις.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]