Δούρειος τύπος: Κάτι σπάει μέσα μου
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”46596″ img_size=”full”][vc_column_text]Δεν θα πω ψέματα μια αχρείαστη κρυάδα την πήρα. Και μια νέα απογοήτευση ήρθε και φώλιασε μέσα μου. Ήταν ανάγκη να συμβεί;
Φυσικά και έπρεπε να παραιτηθεί η κ. Αντωνοπούλου από την πρώτη στιγμή.
Εννοώ ότι έπρεπε να παραιτηθεί, από την πρώτη κιόλας στιγμή που ανέλαβε υπουργικά καθήκοντα, από το δικαίωμα των εξωκοινοβουλευτικών υπουργών στο επίδομα ενοικίου.
Εάν είχε φερθεί έτσι εξαρχής, δεν θα είχε βρεθεί σε θέση κατηγορούμενου, δεν θα είχε εκτεθεί και δεν θα είχε εκθέσει.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν το έκανε. Ίσως για τους ίδιους λόγους που δεν αρνούνται το δικό τους επίδομα οι βουλευτές της επαρχίας όσο πλούσιοι κι αν είναι, μια και δεν προβλέπονται εισοδηματικά κριτήρια για την χορήγηση του. Δεν το αρνούνται γιατί το δικαίωμα τους το δίνει ο νόμος.
Αν όμως το νόμιμο είναι και ηθικό άλλου παπά ευαγγέλιο. Τώρα η κυβέρνηση σκέφτεται να καταργήσει τη διάταξη. Μια πονηρή διάταξη (μέσα στο 3ο μνημόνιο) που ψήφισαν 221 βουλευτές. «Κάλλιο αργά παρά ποτέ» θα πει ο ένας. «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» θα πει ο άλλος.
Κάτι όμως «έσπασε» μέσα μου.
«Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου» που έγραφε και ο Βιζυηνός…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
