Για τα παιδιά της 3ης του Σεπτέμβρη που ονειρεύονται ακόμα

Οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες, λένε, είναι αυτές που τροφοδοτούν τα όνειρα του ύπνου μας. Πετάμε για ώρες σε πουπουλένια σύννεφα, περπατάμε μέρες συντροφιά με πρόσωπα που χάσαμε, αγκαλιάζουμε το αντικείμενο του πόθου μας. Όμως τα όνειρα που νομίζουμε ότι διαρκούν όλη τη νύχτα, στην πραγματικότητα κρατούν όσο μερικές αναπνοές. Ίσως γι’ αυτό τις πιο πολλές φορές τα κρατάμε για τον εαυτό μας.

Μετά από λίγο, ξεχνάμε τις ονειρικές μας περιπέτειες στον ωκεανό του ασυνείδητου. Γιατί τα αληθινά όνειρα, συνήθως θέλουν πολύ περισσότερο χρόνο για να εκπληρωθούν. Και δυστυχώς τις πιο πολλές φορές ούτε βρίσκουν δικαίωση, ούτε παίρνουν εκδίκηση. Με μια μόνο εξαίρεση. Αυτούς που πιστεύουν ότι είμαστε και εμείς από την ίδια ύλη που είναι φτιαγμένα τα όνειρα…