Ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγαν κι οι φόροι
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”45884″ img_size=”full”][vc_column_text]Γιατί «στέγνωσαν» φοροδοτικά οι Ηλείοι, όπως καίρια επεσήμαινε το φύλλο της περασμένης Παρασκευής της «Πρωινής»; Και στην ακόμη μεγαλύτερη εικόνα, γιατί έχει στεγνώσει συνολικά η φοροδοτική ικανότητα των φορολογούμενων;
Και σε ένα δεύτερο επίπεδο, γιατί η ελληνική οικονομία, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις των αρμόδιων, δεν λέει να πάρει επιτέλους μπροστά; Αν και η απάντηση μοιάζει υπερβολικά προφανής, κανείς δεν έδειχνε ποτέ πραγματικά πρόθυμος να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Το πρόβλημα ξεκινάει ήδη με την εφαρμογή του πρώτου προγράμματος οικονομικής πολιτικής (ΠΟΠ), του λεγόμενου «μνημονίου». Ένας λοιπόν από τους βασικότερους λόγους που απέτυχαν τα μνημόνια οφείλεται στο ότι αντί να εξισορροπηθεί η εκτόξευση των δαπανών, επεκτάθηκαν οι φόροι. Εδώ οφείλουμε να ξεδιαλύνουμε μία τραγική παρανόηση.
Κανείς δανειστής όσο σκληρός, ανειλικρινής ή κουτός κι αν ήταν (και έχει αποδειχθεί ότι έχουν συμβεί και τα τρία) δεν ζήτησε ποτέ ρητά και κατηγορηματικά από καμία ελληνική κυβέρνηση να αυξήσει τους φόρους! Τους δανειστές τους απασχολούσε πάντοτε ο στόχος και όχι το μέσο.
Κατά συνέπεια καθίσταται απολύτως σαφές ότι η υπερφορολόγηση αποτελεί βασική και αταλάντευτη επιλογή όλων των κυβερνήσεων ανεξαιρέτως από το 2010 μέχρι και σήμερα. Βέβαια, αυτό συνδέεται ευθέως με την απροθυμία ή την αδυναμία (εξεύρεσης μεθόδου) των εκάστοτε κυβερνόντων να «κόψουν» κράτος, προκειμένου να ελαφρυνθεί εξισορροπητικά ο ζυγός των φόρων.
Πώς, επί παραδείγματι, να προχωρήσεις σε απολύσεις στο δημόσιο όταν δεν υπάρχει καθηκοντολόγιο, το οποίο να προβλέπει αναλυτικά τα καθήκοντα του κάθε υπαλλήλου και επομένως να είναι δυνατή και ουσιαστική η οποιαδήποτε αξιολόγηση;
Η αξιολόγηση – παρωδία –ας μου επιτραπεί ο όρος– που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο, επιβεβαιώνει πανηγυρικά όσο και θλιβερά την άνωθεν παραδοχή.
Αναγκαστικά λοιπόν, το βάρος πέφτει στους φόρους και δυστυχώς αυτοί επιβαρύνουν κατά κανόνα τους ίδιους και τους ίδιους. Να μερικά στοιχεία ακόμη, τα οποία φωτίζουν περαιτέρω τούτη την παρατεταμένη και σχεδόν ταξική, κατά τα λεγόμενα και του ίδιου του ΥΠ.ΟΙΚ, φορολογική αφαίμαξη. Καταρχάς, σύμφωνα με τα επίσημα ευρήματα του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα έρχεται πρώτη το 2016 στην αύξηση φόρων σε σχέση με το ΑΕΠ, ανάμεσα σε 35 χώρες.
Κατά δεύτερον, έρευνα της «Καθημερινής» ανέδειξε ότι μόλις το 19,2 % των πολιτών πληρώνει 83,2 % των φόρων. Στοιχείο τρίτο και τελευταίο: Ο κρατικός προϋπολογισμός που κατατέθηκε στη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί τα μεσάνυχτα της 22ας Δεκεμβρίου, θέτει στόχο 3,82% του ΑΕΠ για το πρωτογενές πλεόνασμα, προβλέποντας παράλληλα πρόσθετους φόρους ύψους 951 εκατομμυρίων ευρώ. Με άλλα λόγια, ήταν που ήταν στραβό το οικονομικό κλίμα, το έφαγαν κι οι φόροι.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
