Ένα τρένο δεν φέρνει την Άνοιξη
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”53666″ img_size=”full”][vc_column_text]Το πιο μακρύ ταξίδι είναι αυτό της ιστορίας. Αμέτρητοι ταξιδιώτες, αμέτρητοι σταθμοί, αμέτρητα δρομολόγια. Σε αντίθεση με όσα πρεσβεύει η κοινή αντίληψη, ο χρόνος δεν κινείται γραμμικά, και επιπλέον δεν χρειάζεται να είσαι Αινστάιν προκειμένου να καταλάβεις ότι η σχέση μας με αυτόν δεν περιορίζεται στις σελίδες ενός ημερολογίου. Παρελθόν, παρόν και μέλλον συμπλέκονται αλληλοκαθοριζόμενα, σε μία σχέση απολύτως δυναμική. Και μπορεί ακόμη η ανθρωπότητα να μην έχει βρει το αν ή το πώς το παρελθόν επηρεάζεται από τις υπόλοιπες διαστάσεις, ωστόσο είναι βέβαιο ότι το ίδιο επηρεάζει καί το παρόν, καί το μέλλον.
Απ’ αυτήν την άποψη το βιβλίο Γιώργου Νάθενα («Ο Σιδηρόδρομος στη γη της Αρχαίας Ολυμπίας»), το οποίο παρουσιάστηκε πριν από μερικές μέρες στο αμφιθέατρο των υπνωτηρίων ΣΠΑΠ και ακολουθεί το ιστορικό μονοπάτι της σιδηροδρομικής γραμμής Κατάκολο-Πύργος-Αρχαία Ολυμπία, αποτελεί αναμφίβολα ένα σημαντικό τεκμήριο για τις δυνατότητες αυτού του τόπου κι όχι απλώς μία μουσειακή καταγραφή του χθες. Κι αυτό διότι πράγματι κάποτε η Ηλεία υπήρξε πρωτοπόρα στην υπόθεση «ανάπτυξη» (παρότι εκείνα τα χρόνια δεν είχε εφευρεθεί ακόμη ο όρος), εφόσον πέτυχε να είναι η πρώτη περιοχή της χώρας που απέκτησε σιδηρόδρομο μετά την Αθήνα, προκειμένου να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το συγκριτικό της πλεονέκτημα.
Προφανώς αυτή η δυναμική δεν είχε αντίστοιχη συνέχεια. Μάλλον το αντίθετο συνέβη, αφού η Ηλεία έμεινε πολύ πίσω. Έτσι σήμερα βρισκόμαστε στην περίεργη θέση, από τη μία να πανηγυρίζουμε για το θεματικό τουριστικό τρένο και από την άλλη να μελαγχολούμε, σκεπτόμενοι πόσα πολλά είναι εκείνα τα οποία λείπουν ακόμη και πρέπει να γίνουν, μέχρι να γυρίσει πραγματικά σελίδα ο νομός. Εδώ βρε παιδιά δεν υπάρχει σιδηροδρομική σύνδεση με την Πάτρα και κατ’ επέκταση με την υπόλοιπη χώρα, και συζητάμε σοβαρά για ανάπτυξη;
Κανείς δεν πρέπει υποτιμά κάτι καλό όταν αυτό επιτέλους συμβαίνει αλλά και κανείς δεν μπορεί να αγνοεί την τοπική πραγματικότητα και να αναλώνεται σε μεγαλοστομίες, την ώρα που τα χρόνια αδιέξοδά μας απειλούν να μας κλείσουν οριστικά τον δρόμο για το μέλλον. Καλό το τρένο, δεν λέω, αλλά προσωπικά διατηρώ τις αμφιβολίες μου για το αν θα φέρει και την Άνοιξη.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
