Zizanio News: Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους – Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Κοριτσιού: «Η Μπουλμπούλ μπορεί να τραγουδήσει»
Κριτική της ταινίας από την Μαρία Ασμή, 19 ετών
Η ταινία εξελίσσεται σε μια πατροπαράδοτη ινδική κοινωνία, με κύριο χαρακτήρα μια νεαρή κοπέλα που αδυνατεί να τραγουδήσει σωστά, παρά τις προσπάθειες του πατέρα της να την κάνει τραγουδίστρια. Όλα αλλάζουν όμως όταν η καλύτερή της φίλη αυτοκτονεί εξαιτίας της απόρριψής της από την κοινωνία, καθώς η ίδια αλλά και η πρωταγωνίστρια, Μπουλμπούλ, εντοπίζονται τυχαία από περαστικούς να φιλιούνται με τα αγόρια τους κι επακοκολουθεί άγριος ξυλοδαρμός.
Η εξέλιξη της πλοκής θεωρώ πως είναι αργή, ενώ το κύριο συμβάν της ιστορίας, που δεν αποτελεί άλλο από τον θάνατο της νεαρής φίλης της Μπουλμπούλ, συμβαίνει προς το τέλος της ταινίας, γεγονός που προκαλεί την πλήξη του θεατή σε ορισμένα σημεία της ταινίας μέχρι εκείνη την στιγμή. Ένας άλλος βασικός άξονας της πλοκής, που είναι η ικανότητα που αποκτά η ηρωίδα στο τραγούδι μετά το θάνατο της φίλης της, δεν γίνεται εμφανώς κατανοητός από το κοινό, διότι δεν παρουσιάζεται ούτε με ποιον τρόπο καταφέρνει τελικά η Μπουλμπούλ να χαλιναγωγήσει τη φωνή της, ούτε υπάρχουν αρκετά στιγμιότυπα με εκείνη να τραγουδά. Επομένως η κύρια ιδέα του σεναρίου δεν είναι σαφής και εύληπτη.
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, η ερμηνεία τους κατά τη γνώμη μου είναι αρκετά καλή και βιώνουν τις διάφορες καταστάσεις με τρόπο που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αντίστοιχα, η φωτογραφία είναι σχετικά καλή, χωρίς έντονα χρώματα και με συνεχή πλάνα από τη φυσική ομορφιά του τόπου, τεχνική που δίνει τη δυνατότητα στο θεατή να παρατηρήσει με μεγαλύτερη προσοχή το φυσικό περιβάλλον.
