Zizanio News: Μαρία Ασμή: Ενεργοί έφηβοι ή παθητικοί δέκτες της καθημερινότητας;

Γράφει η Μαρία Ασμή, 18 ετών

Εφηβική ηλικία: Η πιο χαρακτηριστική περίοδος στη ζωή ενός ατόμου, αναμφίβολα συνοδευόμενη από συγκινήσεις, αντιφατικά συναισθήματα, ανακαλύψεις σχετικές με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας και φυσικά από διάχυτη ενεργητικότητα! Ενεργητικότητα που ωθεί εμάς τους νέους στην ενασχόληση με δραστηριότητες οι οποίες μας αποφορτίζουν, είτε στον αθλητικό τομέα, είτε στο μουσικό, είτε σε οποιοδήποτε άλλη μορφή αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου μας και διοχέτευσης των «φρέσκων ιδεών μας».

Μιλώντας για ελεύθερο χρόνο… Μήπως έχουμε παραγκωνίσει στις μέρες μας την ουσιαστική αξία του δημιουργικού ελεύθερου χρόνου τρέχοντας σε εντατικά απογευματινά μαθήματα και φροντιστήρια, προσπαθώντας να γίνουμε ολοένα καλύτεροι στα μαθηματικά και τη φυσική –διότι ο τρόπος οργάνωσης του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας δεν αφήνει δυστυχώς πολλά περιθώρια επιλογών- και ξεχνώντας πως οφείλουμε εκτός από επιστήμονες να γίνουμε χρήσιμοι πολίτες στην κοινωνία, πολίτες με άποψη και ενδιαφέροντα κοινωνικά αλλά και πολιτιστικά;

Η ισορροπία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον τη σήμερον ημέρα, που η πρακτική της τεχνοκρατίας εδραιώνεται σε ολόκληρη την υφήλιο και στρέφει τους νέους ακλόνητα στην υπερειδίκευση και την αποκλειστική ενασχόληση με ένα αντικείμενο εργασίας. Το γεγονός αυτό συνεπάγεται την αδιαφορία (τόσο ελλείψει χρόνου, όσο και ελλείψει θετικής διάθεσης) απέναντι στο κοινωνικό γίγνεσθαι και κατ’ επέκτασιν στα μείζονα ζητήματα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι καθημερινά. Η παθητική στάση στην επικαιρότητα αποτελεί πρόδρομο της παρακμής μιας κοινωνίας σε όλους τους τομείς της.

Ένας σημαντικός τομέας είναι και ο πολιτιστικός, ο οποίος φαίνεται να εκλείπει από την ζωή πολλών νέων, ως ξεπερασμένος και μάταιος… Πόσες φορές έχουμε ακούσει πως η συμμετοχή σε πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι ανιαρή και άσκοπη. Πόσες φορές η πολιτιστική παραγωγή υποβιβάζεται, διότι δεν υπάρχει ισχυρό κοινό να απαιτήσει την στοιχειώδη ποιότητα του θεάματος ή τον πολλαπλασιασμό των εκδηλώσεων τέχνης. Η τέχνη και ο πολιτισμός σε όλους τους τις μορφές ολοκληρώνει την προσωπικότητα του ατόμου και του παρέχει μια σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων. Κυρίως όμως, τον ηρεμεί, παρέχοντας μια εσωτερική αρμονία και ικανοποίηση για την διεύρυνση των γνώσεων και των ενδιαφερόντων του.

Ας ανακτήσουμε λοιπόν οι νέοι την πηγαία διάθεση και ενεργητικότητά μας για την ενασχόληση με τομείς κοινωνικούς και πολιτιστικούς… Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε ουσιαστική σημασία στην καθημερινότητά μας μέσω δραστηριοτήτων που εκφράζουν τις ανησυχίες μας και μας βελτιώνουν… Γιατί οφείλουμε να επεξεργαζόμαστε τον κόσμο γύρω μας συνεχώς και να αποφύγουμε τη νωχελική στασιμότητα!