Αιτήματα που διατυπώθηκαν εντονότερα και σε 7 ημέρες απεργίας, μετά τον θάνατο του 45χρονου εργάτη Δημήτρη Δαγκλή.

Στην επιστολή της η εταιρεία αναφέρει ότι δεσμεύεται να αποδεχτεί την αύξηση των εργατικών ομάδων (πόστες), την κατάργηση των κόντρα βαρδιών και τη σύσταση Επιτροπής Υγεινής και Ασφάλειας για τον έλεγχο, την εφαρμογή και την τήρηση των μέτρων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, των εργαζοομένων στο Σταθμό των Εμπορευματοκιβωτίων «Τώρα συνεχίζουμε για τη μετατροπή όλων των συμβάσεων σε πλήρους απασχόλησης και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας».

Οι εργαζόμενοι αυτή την ώρα προχωρούν σε συνέλευση για να αποφασίσουν τη στάση τους σχετικά με την απεργία που έχουν προκηρύξει.

ΚΚΕ: Ήταν αγώνας ολόκληρης της εργατικής τάξης

Με ανακοίνωσή του, το ΚΚΕ, χαιρετίζει των εργαζομένων της COSCO που μετά από 7 ημέρες κινητοποιήσεων και απεργιών εξανάγκασαν την εργοδοσία να δεχτεί τα βασικά τους αιτήματα.

«Αυτός ο αγώνας ήταν αγώνας ολόκληρης της εργατικής τάξης, γιατί έφερε στο προσκήνιο την εντατικοποίηση της εργασίας και την έλλειψη μέτρων ασφάλειας κι υγιεινής στους χώρους δουλειάς. Άρα και η επιτυχία τους σημαίνει πολλά για όλους τους εργάτες και εργάτριες. Γι’ αυτό άλλωστε και η αλληλεγγύη προς τους απεργούς της COSCO εκδηλώθηκε σε πανεργατικό, ακόμη και σε διεθνές επίπεδο. Φανέρωσε, επίσης, το χαρακτήρα των δήθεν “λαμπερών” επενδύσεων και συνολικά της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που έχουν κάνει σημαία τους η κυβέρνηση, αλλά και τα αλλά κόμματα. Από τη μια υπέρογκα κέρδη και από την άλλη τσακισμένα δικαιώματα, εκμετάλλευση, εργατικά ατυχήματα κλπ.

Ο αγώνας τους, όπως και ο θάνατος του συναδέλφου τους, αποσιωπήθηκε. Δεν βρήκε θέση στα ΜΜΕ. Δεν έγινε σημείο αντιπαράθεσης στους μικροκομματικούς καβγάδες, αφού άλλωστε το εργασιακό γκέτο στο λιμάνι φτιάχτηκε με τη στήριξη όλων των άλλων κομμάτων. Κι αν γινόταν καμία αναφορά, αυτή ήταν για να συκοφαντηθεί ότι δήθεν «στρέφεται κατά του κοινωνικού συνόλου, γιατί παρακωλύει την οικονομία και την αγορά». Όμως, οι εργατικοί αγώνες μπορούν να διαμορφώσουν τη δική τους δυναμική, να ξεπεράσουν εμπόδια, να αναδείξουν τη φωνή των αδικημένων και καταπιεσμένων

Το πιο σημαντικό ήταν ότι αυτή η μάχη, όπως και οι αντίστοιχες των εργαζομένων στην e-food, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, σε άλλους χώρους δουλειάς και κλάδους, απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι μόνο με τον αγώνα και την οργάνωση τους, την αλληλεγγύη μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους, να αχρηστεύσουν τις απειλές και την τρομοκρατία, τους αντεργατικούς νόμους, τις δικαστικές αποφάσεις που -στηριγμένες σ’ αυτούς τους νόμους- επιχειρούν να “βάλουν στο γύψο” την εργατική λαϊκή πάλη. Απέδειξαν τη σημασία που έχει να γίνονται αυτοί οι αγώνες κέντρα αλληλεγγύης και συντονισμού όλων των εργαζομένων που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.

Ό,τι κέρδισαν, το κέρδισαν επειδή ακολούθησαν αυτό το δρόμο, κόντρα σε κυβερνήσεις κι εργοδοσία. Το κέρδισαν μετά από πολλές προσπάθειες και προηγούμενους αγώνες που μπορεί να μην είχαν άμεσο πρακτικό αποτέλεσμα. Άλλωστε, η ταξική πάλη δεν προχωράει ευθύγραμμα, αλλά μέσα από καμπές και στροφές, δυσκολίες και πισωγυρίσματα, πολύ περισσότερο που ο συσχετισμός παραμένει εξαιρετικά αρνητικός.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Αν πολλαπλασιαστούν οι εστίες της αντίστασης και του αγώνα στους χώρους δουλειάς, αν δυναμώσει η οργάνωση στα σωματεία, αν ηττηθούν οι λογικές της ανάθεσης και των “σωτήριων λύσεων” απ’ τα πάνω, τότε οι εργαζόμενοι μπορούν να επιβάλλουν το δίκιο τους. Κι αν σήμερα παλεύουν για τα αυτονόητα, το μεροκάματο, τη ζωή, την υγεία τους κλπ, αύριο μπορούν να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, να βάλουν στο επίκεντρο όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους, τη ζωή που μπορούν να ζήσουν στον 21ο αιώνα.

Το ΚΚΕ δίνει και θα δίνει σ’ αυτήν την υπόθεση όλες του τις δυνάμεις.