Υπάρχει δείκτης ευτυχίας;

Ας μιλήσουμε για την ευτυχία σε συλλογικό επίπεδο, με αφορμή την ετήσια Εκθεση για την Παγκόσμια Ευτυχία –World Happiness Report– και την ανακήρυξη της Φινλανδίας στην πιο ευτυχισμένη χώρα του κόσμου. Με αμέσως επόμενες ευτυχισμένες χώρες τη Δανία, την Ισλανδία, τη Σουηδία και τη Νορβηγία, δηλαδή όλο τον ευρωπαϊκό Βορρά.

Η ευτυχία, όμως, δεν πρέπει να αντικειμενικοποιείται, ούτε να υπολογίζεται με μετρήσεις. Οφείλει εξ ορισμού να είναι ένα προσωπικά βιωμένο συναίσθημα, το οποίο ναι «συνομιλεί» με την ελευθερία, την υγεία, την ασφάλεια, τα οποία συνδέονται με το «κοινό καλό», το κράτος πρόνοιας και τις υποδομές μιας χώρας.

Το ερώτημα είναι συνεπώς πόσο ψυχικά εναρμονισμένοι νιώθουμε με τα καπιταλιστικά κράτη μέσα στα οποία ζούμε, πόσο ασφαλείς και ελεύθεροι αισθανόμαστε με τις κυβερνήσεις που ψηφίζουμε, πόσο ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι είμαστε από την εκπλήρωση των επιθυμιών και των αναγκών που νομίζουμε πως έχουμε;