Βραβεύσεις μαθητριών του Εσπερινού Αμαλιάδας στον Διαγωνισμό Ποίησης της εταιρείας Λογοτεχνών
Σπουδαία μέρα για τρεις μαθήτριες του Εσπερινού Γυμνασίου-Λυκείου Αμαλιάδας ήταν η Δευτέρα 20 Μαρτίου. Μέσω αυτών, που βραβεύτηκαν για τα ποιήματά τους , τιμήθηκε η δουλειά της ποιητικής ομάδας ‘‘ΡΟΕΣ’’ του εκπαιδευτικού ομίλου του σχολείου, που η δράση της κλείνει φέτος τα δέκα χρόνια. Εμπνευστής και καθοδηγητής ο φιλόλογος Γιώργος Στασινόπουλος, που έχει αναδείξει ‘‘κρυφά’’ ποιητικά ταλέντα των μαθητών του, ανοίγοντας νέους εκπαιδευτικούς δρόμους, αλλάζοντας το τοπίο της κοινότυπης μάθησης, με τη χρήση της δημιουργικής γραφής.
Στον 10ο ποιητικό διαγωνισμό λοιπόν, της Εταιρείας Λογοτεχνών ΝΔ Ελλάδας, σε συνεργασία με τη Στέγη Γραμμάτων ‘‘Κωστής Παλαμάς’’, με την ευκαιρία της θλιβερής επετείου της Μικρασιατικής Καταστροφής βραβεύτηκαν οι μαθήτριες:
α)Μαρία Μπουτζαρέλη της Α΄ Λυκείου για το ποίημά της ‘‘Σμύρνη μου αγαπημένη’’ β) Αθανασία Μπάτραλη της Γ΄ Γυμνασίου για το ποίημά της ‘‘Άφιξη’’ γ) Μαρία Κούνα της Β΄ Γυμνασίου για το ποίημά της ‘‘Φριχτό παράπονο’’. Τα βραβεία επιδόθηκαν στην αίθουσα της Στέγης Γραμμάτων ‘‘Κωστής Παλαμάς’’, για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και πέραν των διπλωμάτων, οι μαθήτριες έλαβαν και βιβλία διάφορων ποιητικών συλλογών, από τον πρόεδρο της Εταιρείας Λογοτεχνών κ. Λεωνίδα Μαργαρίτη και από τα μέλη της κριτικής επιτροπής. Τις μαθήτριες συνόδευσε στην Πάτρα η φιλόλογος του σχολείου κ. Αναστασία Γλαράκη ενώ τα ποιήματα που διακρίθηκαν θα δημοσιευτούν στην ηλεκτρονική σελίδα της Εταιρείας Λογοτεχνών και στο προσεχές τεύχος του ετησίου περιοδικού ‘‘Αχαϊκά’’.
Ο σύλλογος των διδασκόντων και ο Δ/ντής κ. Ι. Χριστόπουλος συνεχάρησαν τους συμμετέχοντες για την εξαιρετική τους παρουσία στον χώρο των Γραμμάτων και αναμένουν νέες επιτυχίες.
Ακολουθεί ένα από τα βραβευθέντα ποιήματα προς τέρψιν των αναγνωστών:
Άφιξη
Τραβάει αργά, χαμένο το καραβάνι
τρεμοπαίζει, στις νέες στράτες…
Βήμα το βήμα, λιγοστή ελπίδα
κι ο θυμός κι ο πόνος, αδελφός.
Μάνα, Πατρίδα, αντίο…
κι αν δε σε ξαναδώ, να ξέρεις,
πως τα φτερά σου θα ’χω να πετώ…
Νέα Πατρίδα, γεια σου, μην με στραβοκοιτάς
γιατί έχω φαρμάκι πιει αβέρτο…
Βάλε με σιμά στο σανίδι σου κι ελέησέ με
για να σου πω, πόσο σε αγαπήσαμε
στα ανατολίτικα παραμύθια της γιαγιάς.
Καληνύχτα, Ελλάδα
Η ιστορία σε χαιρετά….
