Η βιολογική καλλιέργεια είναι σεβασμός στο περιβάλλον, διδάσκει τον άνθρωπο-καλλιεργητή στη διατήρηση του οικοσυστήματος, είναι αρωγός της ισορροπίας της φύσης για την εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της και πρέπει να καθοδηγείται από επιστήμονες και γεωργούς που τηρούν τους φυσικούς νόμους.

Πρωταρχική αξία της βιολογικής καλλιέργειας είναι η ήπια και φιλική προς το περιβάλλον καλλιέργεια, που υλοποιείται χωρίς την εφαρμογή χημικών και σύνθετων φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Πρόκειται για ένα σύστημα παραγωγής, βασισμένο στις βιολογικές και φυσικές μορφές αντιμετώπισης των εχθρών και ασθενειών των καλλιεργειών.

Κατά τη διάρκεια ολόκληρου του έτους και για την συντήρηση των δένδρων του ελαιώνα γίνονται οι αναγκαίες εργασίες χωρίς τη χρήση βλαβερών χημικών ουσιών και φυτοπροστατευτικών λιπασμάτων, ενώ φροντίζουμε οι ελιές να είναι σε άριστη κατάσταση μέχρι τη συγκομιδή. Το λάδι μας, είναι αναπόσπαστο στοιχείο της υγιεινής διατροφής του σύγχρονου ανθρώπου.

Λίπανση

Για να εξασφαλίσουμε μακροχρόνια τις θρεπτικές απαιτήσεις της καλλιέργειας της ελιάς, κύρια στρατηγική μας είναι η λίπανση στο βιολογικό ελαιώνα μας, ώστε μέσω της βελτίωσης της ποιότητας να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή παραγωγικότητα. Μία λίπανση βασισμένη στη διατήρηση και αναζωογόνηση του εδάφους του ελαιώνα μας, με ψυχανθή και οργανικά υλικά.

Κρίσιμη περίοδος, κατά την οποία τα ελαιόδενδρα πρέπει να λιπανθούν, είναι από τις αρχές Μαρτίου έως τον Ιούνιο, αλλά και τον Σεπτέμβριο, όπου γίνεται η διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών και η εξέλιξή τους σε καρπούς. Τα ψυχανθή και τα υπόλοιπα οργανικά στοιχεία επηρεάζουν άμεσα τόσο τη βλάστηση όσο και την καρποφορία των ελαιόδενδρων.

Εξουδετέρωση Εχθρών

Βασικός κανόνας στη Βιολογική γεωργία είναι ότι η αντιμετώπιση των εχθρών και ασθενειών ξεκινά από τις καλλιεργητικές πρακτικές στο κλάδεμα, τη λίπανση και την άρδευση. Αναφέρουμε ενδεικτικά τον καλό αερισμό και φωτισμό για την αποφυγή μυκήτων που επιφέ­ρει το σωστό κλάδεμα, αλλά και τον έλεγχο της υγρασίας μέσω της άρδευσης.

Οι βασικότεροι εχθροί της ελιάς είναι ο δάκος, ο πυρηνοτρήτης και ο ρυγχήτης και περιορίζονται ο μεν δάκος με τη μέθοδο της μαζικής παγίδευσης, τα δε άλλα έντομα εφόσον κριθεί αναγκαίο, με ψεκασμό με βιολογικό σκεύασμα την κατάλληλη εποχή.

Διαχείριση χόρτων (Αντιμετώπιση ζιζανίων)

Στη Βιολογική Γεωργία η μηχανική κατεργασία του εδάφους, οι χλωρές λιπάνσεις και η χορτοκοπή είναι οι μόνες δυνατότητες που έχει ο βιοκαλ­λιεργητής ώστε να ελέγχει το πρόβλημα.

Λύση είναι η καταστροφή των ψυχανθών και των μη αξιοποιήσιμων χόρτων, κύρια με καταστροφέα και δευτερευόντως με επιφανειακό φρεζάρισμα για την ελαχιστοποίηση της φθοράς των ριζών της ελιάς.

Άρδευση

Η άρδευση είναι από τις βασικότερες καλλιεργητικές εργασίες στην ελιά, σε δύο κυρίως περιόδους. Ευεργετικές για την ελιά είναι οι βροχές, καθώς και οι συμπληρωματικές αρδεύσεις. Η συμπληρωματική άρδευση γίνεται με τη μέθοδο στάγδην.

Κλάδεμα

Η ελιά, όπως και τα περισσότερα δέντρα που παράγουν καρπούς, κλαδεύεται σχεδόν κάθε χρόνο. Το κλάδεμα της ελιάς χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες: το κλάδεμα της διαμόρφωσης και το κλάδεμα καρποφορίας. Το κλάδεμα μπορεί να γίνει κατά την διάρκεια ή μετά την συγκομιδή του καρπού. Με το κλάδεμα διαμόρφωσης, τα νεαρά δέντρα (ηλικίας 1-5 ετών) κλαδεύονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκτήσουν το επιθυμητό μέγεθος και σχήμα στον καλύτερο δυνατό χρόνο.

Το κλάδεμα της καρποφορίας – στα μεγάλα δέντρα άνω των 5 ετών – εξασφαλίζεται μια κανονική καρποφορία και η δημιουργία μιας μέτριας ετήσιας βλάστησης, πάνω στην οποία θα δημιουργηθούν οι καρποί της ελιάς της επόμενης χρονιάς. Σε αυτό το κλάδεμα, εξασφαλίζουμε ότι το μέγεθος του δέντρου παραμένει στα επιθυμητά επίπεδα, εξασφαλίζοντας καλό αερισμό στο εσωτερικό, ώστε να βελτιωθεί ο φωτισμός και να διευκολυνθεί η μελλοντική συγκομιδή του ελαιόκαρπου.