Βία
Βία. Ένα παγκόσμιο, διαχρονικό φαινόμενο, που προβληματίζει εντόνως και την ελληνική κοινωνία.
Ενδοοικογενειακή βία. Πληθαίνουν τα κρούσματα.
Γυκαικοκτονίες. Χωρίς σχόλιο!
Σχολικός εκφοβισμός. Γνωστός και ως bullying, αλλά και σχολική βία με μαχαιρώματα, γρονθοκοπήματα…
Διαδικτυακό bullying. Λαμβάνει πλέον ανησυχητικές διαστάσεις.
Οπαδική βία. Βαρύς ο «φόρος αίματος».
Πολιτική βία. Λεκτική, αλλά και πιο… εξελιγμένη, με χειροδικίες, μαχαιρώματα, απειλές, προπηλακισμούς, και μοναδικούς εκφραστές εκλεγμένους και μη εκπροσώπους της ακροδεξιάς.
Πλέον και κοινοβουλευτική βία. Επίσης απόρροια της ακροδεξιάς εκπροσώπησης στον «ναό» της Δημοκρατίας. Βία λεκτική, λίαν προσφάτως και σωματική.
Κατά τον Βίκτορ Ουγκό, η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα, ο εγκληματίας το διαπράττει. Άλλωστε η κοινωνία αποτελεί τον «καθρέπτη» της κάθε χώρας, της ιστορίας της, της κουλτούρας των πολιτών και της παιδείας τους, του οικονομικού τους υπόβαθρου. Όσον αφορά την χειρότερη μορφή βίας, αυτή κατά τον Μαχάτμα Γκάντι, είναι η φτώχεια.
