Βία
Του Γεωργίου Θ. Ντοά, Δικηγόρου
Σε διάστημα 20 ημερών η χώρα συγκλονίστηκε από τρεις ειδεχθείς ανθρωποκτονίες, (Μεσολόγγι, Νέος Κόσμος-Αθήνα, Χαλκίδα).
Συγκλονίζουν τη χώρα οι ανθρωποκτονίες, οι ληστείες -και μετά φόνου-, τα ναρκωτικά, τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών.
Η γενικευμένη, πολυποίκιλη και πολύτροπη βία, έχει εμπεδώσει την κυριαρχία της, μέσα στους κόλπους της κατά τα άλλα, πολιτισμένης, σύγχρονης κοινωνίας, διαχέοντας παντού τα δηλητήριά της.
Είναι πρόδηλο ότι τα τραγικά γεγονότα δεν είναι αποσπασματικά, αλλά εντάσσονται στα πλαίσια μιας εντεινόμενης και εκτεινόμενης ακατάπαυστα, κανονικότητας του εγκλήματος, κάθε είδους και κάθε μορφής.
Τα ανθρώπινα όμως δεν δημιουργούνται, ούτε ρυθμίζονται από μια ανώτερη δύναμη, ή από ένα εξωκοσμικό κέντρο, εμείς είμαστε οι δημιουργοί τους και οι ρυθμιστές τους, άρα και οι υπεύθυνοι για αυτά.
Αιχμαλωτιστήκαμε εκούσια σε μια άγρια, σκοταδιστική καθημερινότητα, ενώ έχουμε χρέος να φωτίσουμε τη ειρηνική, συνεκτική κοινότητα των ανθρώπων.
Υπηρετούμε μια καθολικότητα που έχει λάβει τα χαρακτηριστικά βάναυσων φυλών, ενώ έχουμε χρέος να διαλύσουμε τους φονικούς ιστούς τους, πριν καταστρέψουνε τα πάντα.
Σιωπούμε, ενώ έχουμε χρέος να μιλήσουμε μεταξύ μας, γιατί είναι τα πράγματα αφηνιασμένα, να προτείνουμε λύσεις στους αρμόδιους φορείς, να αγωνιστούμε για την κάθαρση.
Αδιαφορούμε, ενώ είμαστε μάρτυρες της φρενίτιδας του κακού, αφήνοντάς το να φαρμακώνει ακατάπαυστα την καθολικότητα, ενώ έχουμε χρέος να το πολεμήσουμε.
Υπάρχει όμως ελπίδα, αν κατανοήσουμε πως ο καθένας μας είναι ένα κύτταρο του σώματος και του πνεύματος της πραγματικότητας, άρα αν αυτή νοσεί, ομοίως νοσούμε και εμείς.
Υπάρχει ελπίδα, αν αποσύρουμε από το γίγνεσθαι, τα σύμβολα, τα πρότυπα, τα υποδείγματα και τα παραδείγματα προς μίμηση των νεοπρωτογόνων.
Πάνω από όλα όμως υπάρχει ελπίδα, όταν αυτή οικοδομείται στο παρόν, με σημαία τα ιδανικά του ανθρωπισμού, σημαιοφόρους τους οραματιστές, παραστάτες και αγωνιστές τους πολίτες.
