Θα ήταν ροζ αυτό το φεγγάρι, αν το βλέπαμε. Αλλά ο δριμύς ανοιξιάτικος χειμώνας μάλλον θα το κάνει αόρατο. Παρ’ όλα αυτά, τη δουλειά του θα την κάνει. Τα φεγγάρια συχνά υπογραμμίζουν τις περιοχές της ζωής μας, όπου οι αντιτιθέμενες ενέργειες πρέπει να είναι ισορροπημένες και ολοκληρωμένες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την πανσέληνο του Ζυγού, όπου η ισορροπία και η αρμονία είναι κάτι περισσότερο από απλά αισθητικά ιδεώδη – είναι απαραίτητα στοιχεία για τη συναισθηματική μας ασφάλεια και ευημερία.

Πάνω απ ‘όλα, ο Ζυγός απονέμει δικαιοσύνη και ισότητα στις σχέσεις. Και κάτω από αυτή την πανσέληνο, είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε καταστάσεις όπου αυτές οι αξίες φαίνεται να λείπουν.

Όποια και αν είναι τα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε σε αυτή την πανσέληνο, θα θέλουμε να εξετάσουμε κάθε πιθανή γωνία πριν από τη λήψη αποφάσεω, μιας και ακριβώς η λήψη αποφάσεων είναι δύσκολη για τον Ζυγό. Αλλά με αυτό το φεγγάρι να είναι σε όψη χιαστί με τον Ποσειδώνα στους Ιχθείς, είναι ακόμη ευκολότερο να συγχέουμε τις ανησυχίες και τις προτιμήσεις των άλλων ανθρώπων με τη δική μας … και πιο δύσκολο να αντισταθούμε στην έλξη προς τους ανθρώπους που δεν μας είναι χρήσιμοι, μας είναι όμως ευχάριστοι, ακόμα και με λάθος τρόπο.

Η φεγγαράδα στον Ζυγό από την άλλη μας διδάσκει να αγκαλιάζουμε το παράδοξο και να διατηρούμε χώρο για φαινομενικά αντιφατικές ιδέες – κάτι που είναι ευκολότερο να γίνει όταν κρατάμε την ψυχική συμπεριφορά μας φωτεινή, παιχνιδιάρικη και περίεργη. Αντί να απαιτούμε οριστικές απαντήσεις, μπορούμε να απολαύσουμε τις ερωτήσεις.

Με τον Άρη να βρίσκεται στον Υδροχόο και σε τετράγωνο με τον Ουρανό στον Ταύρο σείονται πολλές από τις βεβαιότητές μας. Το να δούμε το άγνωστο ως ενδιαφέρον και συναρπαστικό, αντί για τρομακτικό, μας ενθαρρύνει να κάνουμε καλά αυτό που υποτίθεται έχουμε έρθει εδώ να κάνουμε: να ζήσουμε συλλέγοντας εμπειρίες.

Ο Δίας και ο Πλούτωνας έκαναν την πρώτη τους από τρεις συνόδους φέτος στις 4 Απριλίου και η σύνδεσή τους με τον Ερμή δίνει τη δυνατότητα να «συνδέσουμε τα σημεία» μεταξύ των σκέψεων, των λέξεων που λέμε και των μετασχηματισμών που εκτυλίσσονται στη ζωή μας. Τόσο προσωπικά όσο και συλλογικά, η εξουσία μας να διαμορφώσουμε την πραγματικότητα είναι μεγαλύτερη από όσο νομίζουμε. Το αν θα την ασκήσουμε ή όχι, είναι πάντα θέμα προσωπικής επιλογής.