Βαθμολογίες κάτω από τη βάση… να φάνε και οι κότες!

Το έχουμε ξαναγράψει. Το πρόβλημα του μεγάλου ποσοστού μαθητών που βαθμολογούνται κάτω από τη βάση (πάνω από 1 στους 3) δεν είναι μόνο πρόβλημα των μαθητών, αλλά και του εξεταστικού συστήματος που λειτουργεί σαν “κόφτης”
Άλλοτε με εύκολα θέματα έχει μόλις 3 χιλιάδες υποψήφιους με βαθμολογία κάτω από τη βάση (2000), άλλοτε με δυσκολότερα έχει 29.000 (2012).
Με θέματα σωστά ή λάθος, εύκολα ή υπερ-φυσικά, σύμφωνα ή όχι με τους διακηρυγμένους στόχους των αναλυτικών προγραμμάτων, θεωρητικά ή πρακτικά, έξυπνα ή ηλίθια, πονηρά ή παπαγαλίστικα, ο πραγματικός στόχος των εξετάσεων είναι «να παρουσιάζουν οι επιδόσεις των υποψηφίων ορθολογική κλιμάκωση στη διάκριση άριστα, καλά, μέτρια έτσι ώστε η κλιμάκωση αυτή να βοηθήσει να γίνει πιο εύκολη η επιλογή όσων θα εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
Έχει αυτό σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία;