Βασίλης Παναγόπουλος: Πρόσφυγες: Πρόνοια ή προχειρότητα;

Του Βασίλη Παναγόπουλου Δημοτικού Σύμβουλου Παράταξη “Μπορούμε”

Το θέμα της φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών που αναδεικνύεται σε κορυφαίο εθνικό ζήτημα μας θέτει όλους προ κρίσιμων ερωτημάτων και δοκιμάζει τα ανθρώπινα και κοινωνικά αντανακλαστικά μας.

Σε κάθε περίπτωση στις τοπικές κοινωνίες το ζήτημα αυτό τροφοδοτεί τη συζήτηση γύρω από τους όρους και τις συνθήκες της φιλοξενίας τους ώστε και ο κοινωνικός ιστός να μην διαρραγεί, αλλά και οι συνάνθρωποί μας αυτοί να τύχουν αξιοπρεπούς μεταχείρισης.

Πέρα όμως και πάνω από ιδεοληψίες και φοβικές αντιδράσεις αναφύονται κατά περίπτωση κρίσιμα ζητήματα για την προσφορότητα των φημολογούμενα επιλεγμένων χώρων φιλοξενίας.

Το ζήτημα απασχόλησε πρόσφατα και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πύργου όπου εισήχθη προς συζήτηση, κατά την προσφιλή τακτική της πλειοψηφίας, δηλαδή χωρίς προετοιμασία και υπό την μορφή του κατεπείγοντος και εκτός ημερήσιας διάταξης.

Πέραν της καταχρηστικής προσφυγής στην διαδικασία αυτή, στην οποία καταφεύγει η δημοτική αρχή συστηματικά με αποτέλεσμα την εισαγωγή θεμάτων προς συζήτηση με προχειρότητα και ρηχότητα και για λόγους καθαρά επικοινωνιακούς, που δεν συνάδουν με το κύρος και την αποστολή του Δημοτικού Συμβουλίου, από την συγκεκριμένη συνεδρίαση αναδείχθηκε η εντελώς επιφανειακή προσέγγιση του σοβαρού αυτού ζητήματος.

Η προσπάθεια εξάλλου των παρατάξεων της αντιπολίτευσης να εκφέρουν άποψη και, από πλευράς μας τουλάχιστον να αναδείξουμε σοβαρές πτυχές που θα διευκόλυναν τον χειρισμό του θέματος αυτού, προσέκρουσε στην πάγια τακτική του κ.Δημάρχου που θεωρεί εαυτόν το επίκεντρο κάθε διαδικασίας και με προσβολές, επιθέσεις και λοιπές αντιδημοκρατικές πρακτικές εμποδίζει οποιονδήποτε δημοτικό σύμβουλο που δεν ανήκει στην παράταξή του ή στους «φίλους» του να εκφράσει τις απόψεις του.

Έχει μεταβάλει το δημοτικό συμβούλιο σε βήμα εκφοράς των περί παντός επιστητού απόψεών του, επιδεικνύοντας παντελή έλλειψη σεβασμού σε όλους εμάς που ως δημοτικοί σύμβουλοι δεν εκπροσωπούμε βέβαια τον εαυτό μας αλλά τη μεγάλη μερίδα των πολιτών που μας εξέλεξαν.

Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που θα είχαμε αναδείξει αν ο κ. Δήμαρχος μας «επέτρεπε» να μιλήσουμε θα διευκόλυνε την «προσπάθειά» του να αποτρέψει την εγκατάσταση μεταναστών και προσφύγων στο χώρο του πρώην εργοστασίου «Αιγαίο».

Τα δεδομένα αυτά, ότι δηλαδή στην περιοχή, όπου κατά τον κ. Δήμαρχο προορίζεται να εγκατασταθεί hotspot, δεν επιτρέπεται νομίμως τέτοια χρήση σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα περί ΖΟΕ (ΦΕΚ 1161/93) όφειλε φυσικά η Δημοτική Αρχή να τα γνωρίζει, αν δεν αρκείτο παγίως σε εκτόξευση επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων ακόμη και επί σοβαρών ζητημάτων.

Προσωπική μου άποψη και πρόβλεψη είναι ότι, ακόμη και αν για συγκεκριμένους ή απροσδιόριστους λόγους δεν θα το επιθυμούσαμε, ο Δήμος μας τελικά θα δεχθεί πρόσφυγες.

Το ζήτημα είναι ο αριθμός τους να περιορισθεί στο ποσοστό που προβλέπεται με βάση τον πληθυσμό μας και ακόμη να εξασφαλισθούν ανθρώπινες συνθήκες για τους «φιλοξενούμενους», κάτι το οποίο το δικαιούνται ως συνάνθρωποί μας αλλά και που απομακρύνει το ενδεχόμενο της μη ομαλής κοινωνικής τους ένταξης. Αυτό είναι το κυρίαρχο ζήτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί ως κοινωνία.

Οφείλουμε συνεπώς να επιδείξουμε ανεκτικότητα και ευελιξία, κυρίως όμως την δέουσα σοβαρότητα για μια νέα πραγματικότητα, τέτοια που η δημοτική αρχή δεν φαίνεται δυστυχώς να αντιλαμβάνεται και να διαθέτει