Τζαβάρας: Η ένοχη σιωπή του Πρωθυπουργού και του αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καλύπτει συγκεκριμένους υπουργούς και βουλευτές ή και τη χαμένη ηθική της Αριστεράς

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με διάταξη νόμου που ψήφισε στις 22.5.2016 τροποποίησε, χωρίς να μπει στον κόπο να κάνει οποιαδήποτε διαβούλευση, το Νόμο που απαγορεύει σε υπουργούς και βουλευτές να συμμετέχουν, είτε οι ίδιοι, είτε με παρένθετα πρόσωπα, σε offshore εταιρείες. Ο Νόμος πριν την τροποποίησή του προέβλεπε, κατά τρόπο σαφέστατο, ότι δεν ήταν επιτρεπτή η συμμετοχή υπουργών και βουλευτών σε εξωχώριες εταιρείες, δηλαδή σε εταιρείες που έχουν έδρα σε κράτη μη συνεργάσιμα (από φορολογικής άποψης) και με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, το οποίο εξασφαλίζει, πέραν της πλήρους αδιαφάνειας, κραυγαλέα φοροδιαφυγή, έως και πλήρη φοροαποφυγή.

Με την τροποποίηση που έκανε στη σχετική νομοθεσία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, περιορίζονται αυτές οι δύο προϋποθέσεις σε μια. Απαγορεύεται, δηλαδή, στο πολιτικό προσωπικό η συμμετοχή σε offshore εταιρείες, μόνον όταν οι εταιρείες αυτές εδρεύουν σε κράτος που δεν συνεργάζεται φορολογικά με την Ελλάδα.  Έτσι λοιπόν, απλά, απαλείφθηκε η δεύτερη προϋπόθεση που υπήρχε στο Νόμο, η οποία απαγόρευε τη συμμετοχή των πολιτικών σε offshore εταιρεία και όταν η έδρα της ήταν σε κράτος με προνομιακό φορολογικό καθεστώς!

Η Γενική Γραμματεία Καταπολέμησης της Διαφθοράς εξέδωσε σήμερα ανακοίνωση, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Καλό θα ήταν οι άνθρωποι που ασχολούνται με την καταπολέμηση της διαφθοράς στην Ελλάδα να ενημερωθούν πρώτα για την ΠΟΛ 1279/2015 Απόφαση του Υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, περί του καθορισμού των μη συνεργάσιμων κρατών με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 65 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, για το έτος 2015, όπου θα διαπιστώσουν ότι υφίσταται λίστα 32 κρατών.

Στη συνέχεια, καλό θα ήταν να ενημερωθούν και για την ΠΟΛ 1277/2015 απόφαση του ιδίου υπουργού, περί του καθορισμού των κρατών που έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς με βάση τις διατάξεις των παραγράφων 6 και 7 του άρθρου 65 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, για το έτος 2015. Εκεί θα διαπιστώσουν ότι υφίσταται λίστα 39 κρατών με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, εκ των οποίων 26 είναι φορολογικά συνεργάσιμα κατά την έννοια της προαναφερόμενης διάταξης.

Αυτά τα κράτη είναι τα εξής:

1)Ανγκουίλα, 2) Βερμούδες, 3) Βοσνία-Ερζεγοβίνη, 4) Βουλγαρία, 5) Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, 6) Γιβραλτάρ, 7) Γκέρνσεϋ, 8) Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, 9) Ιορδανία, 10) Ιρλανδία, 11) Κατάρ, 12) Κύπρος, 13) Μακάο, 14) Μαλδίβες, 15) Μαυροβούνιο, 16) Μολδαβία, 17) Μονσεράτ, 18) Μπελίζ, 19) Μποναίρ, 20) Νήσοι Κεϋμαν, 21) Νήσοι Τερκς και Κάϊκος, 22) Νήσος του Μαν, 23) Ομάν, 24) Παραγουάη, 25) Σαουδική Αραβία, 26) Τζέρσεϋ.

Επομένως τι λέει η  κυβέρνηση με τη διάταξη που ψήφισε; Οι βουλευτές και υπουργοί της μπορούν πλέον να έχουν offshore εταιρείες με έδρα σε αυτά τα 26 κράτη, όπου εξασφαλίζεται η αδιαφάνεια, η φοροδιαφυγή και σε πολλές περιπτώσεις η πλήρης φοροαποφυγή!

Τι μας λένε λοιπόν;

Μπορείτε να κάνετε άγρια φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, αρκεί να είστε βουλευτές ή υπουργοί!

Οι υπόλοιποι, βολευτείτε με τα μνημόνια!

Μας λέει επίσης η Γ.Γ. Καταπολέμησης της Διαφθοράς ότι, τάχα, η τροποποίηση  ήταν απαίτηση της Ομάδας Κρατών κατά της Διαφθοράς, του Συμβουλίου της Ευρώπης (GRECO), στα πλαίσια του τέταρτου κύκλου αξιολόγησης της χώρας μας και των συστάσεων που μας έχει απευθύνει.

Ας διαβάσουν καλύτερα, στις σελίδες 36/37 της σχετικής έκθεσης αξιολόγησης, «η προσοχή της GET επιστήθηκε σε αντιφατικές συζητήσεις σχετικά με τους περιορισμούς που εισήχθησαν το 2003 για τη συμμετοχή βουλευτών στη χρηματοδότηση ή διαχείριση “εξωχώριας εταιρίας”. Φαίνεται ότι αυτές οι συζητήσεις ενδέχεται να τροφοδοτήθηκαν εν μέρει από την αποκαλούμενη υπόθεση της “Λίστας Λαγκάρντ” αλλά η GET πληροφορήθηκε επίσης ότι υπάρχει προβληματισμός σχετικά με την αποτελεσματικότητα αυτών των περιορισμών.»

Ότι δηλαδή, οι περιορισμοί για συμμετοχή σε offshore εταιρείες δεν έφεραν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Πώς κατάλαβαν στη Γενική Γραμματεία Καταπολέμησης της Διαφθοράς ότι τους επιβλήθηκε από την GRECO ρύθμιση υπέρ της ενθάρρυνσης της αδιαφάνειας και της φοροδιαφυγής των πολιτικών στην Ελλάδα;

Η σύσταση είναι σαφής:

Να αναθεωρηθούν οι στόχοι και η αποτελεσματικότητα του άρθρου 8 του Ν. 3213/2003 που αφορά περιορισμούς στη συμμετοχή βουλευτών (και άλλων αξιωματούχων) σε εξωχώριες εταιρίες, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις υποβολής δηλώσεων που προβλέπει ο ίδιος νόμος.

Ποιος κοροϊδεύει ποιον;

Επιπλέον, κύριοι της κυβέρνησης, η Νέα Δημοκρατία εμμένει σε κάτι. Να απαντηθεί πάραυτα η με αριθμό 4600/26.8.2015 ερώτησή μας προς τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς: «Σχετικά με την έρευνα για συμμετοχή μέλους της κυβέρνησης σε εξωχώρια (Off Shore) εταιρεία»;

Τέλος, ο περιορισμός της απαγόρευσης της συμμετοχής βουλευτών και υπουργών μόνο σε εξωχώριες εταιρίες που εδρεύουν σε χώρες μη φορολογικά συνεργάσιμες αλλά όχι και στις ως άνω 26 χώρες, που διαθέτουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς, οδηγεί στην εξάλειψη του αξιοποίνου της πράξης κατ’ άρθρο 178 του πρόσφατα ψηφισθέντος πολυνομοσχεδίου, για αυτούς που έχουν offshore εταιρίες οι οποίες εδρεύουν στις εν λόγω 26 χώρες. Η εξάλειψη δε του αξιοποίνου αυτού είναι αυτονόητο ότι έχει αναδρομική ισχύ με βάση τις γενικές αρχές του καθ’ ημάς ποινικού δικαίου και οδηγεί σε απαλλαγή από κάθε σχετική κατηγορία των ως άνω προσώπων, γιατί εισάγει ευμενέστερη μεταχείριση. Επομένως, συνιστά θλιβερή πολιτική και αξιοκατάκριτη ηθική συμπεριφορά για τους αρμοδίους της Γ.Γ. για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς να προσποιούνται ότι αγνοούν τις ως άνω διαπιστώσεις. Επίμεμπτη όμως και πρωτοφανής πρέπει να χαρακτηριστεί η συμπεριφορά του Πρωθυπουργού και του αρμοδίου Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εξακολουθούν να σιωπούν, κρυπτόμενοι πίσω από τις αστήρικτες εξηγήσεις κυβερνητικών στελεχών, που προφανώς δεν έχουν συνείδηση της σοβαρότητας των λεγομένων τους, αλλά ούτε και είχαν την παραμικρή συμμετοχή στην νομοθετική πρωτοβουλία που οδήγησε στην εξ υφαρπαγής (θέλουμε να πιστεύουμε) ψήφιση μιας τέτοιας κατάπτυστης διάταξης νόμου.