Τσέπες γεμάτες… υποσχέσεις

Η προεκλογική περίοδος φημίζεται για τις υποσχέσεις που «πέφτουν στο τραπέζι». Ειδικά ως προς το σκέλος των μισθών, η πλειοδοσία θυμίζει κανονικό πλειστηριασμό. Ο ένας δίνει πέντε, ο άλλος δίνει επτά, ο επόμενος δίνει δέκα, είναι καλά, να τ’ αφήσω;

Προφανώς και οι «ψυλλιασμένοι» πολίτες ξέρουν να «κρατούν μικρό καλάθι» κατά την προεκλογική περίοδο. Υπάρχουν όμως και άλλοι, που «ζουν και αναπνέουν» για τη συγκεκριμένη πλειοδοσία. Σε αυτό τον άτυπο πλειστηριασμό, είναι μάλλον τα θύματα: Πιστεύουν ό,τι τους πουν και στο τέλος της εκάστοτε τετραετίας, βρίσκονται με τα χέρια σε… άδειες τσέπες!

Σε μια περίοδο ασταμάτητης ακρίβειας, η υποσχεσιολογία σε βάθος τετραετίας, ασφαλώς και δεν συγκινεί. Άλλωστε, οι ψηφοφόροι εδώ και τώρα υποφέρουν από την ακρίβεια, εδώ και τώρα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες τους, εδώ και τώρα τρέμουν μόλις τους έρθει ο λογαριασμός στο ρεύμα…