Με αφορμή την απαράδεκτη επίθεση σε αστυνομικό την επομένη των αστυνομικών βιαιοτήτων στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει τον εθνικό διχασμό. Μιλώντας δε στην Βουλή, λίγες μέρες μετά, είπε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τις αστυνομικές επιθέσεις όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων! Με άλλα λόγια, είμαστε όλοι ίδιοι, ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με εκείνη της ΝΔ, που βαρύνεται με την δολοφονία του Τεμπονέρα κλπ κλπ.
Θα ήταν στοιχειωδώς αξιόπιστη η δήλωση Μητσοτάκη αν δεν είχε σπεύσει να καταγγείλει ως υπαίτιο για την επίθεση στον αστυνομικό τον προκάτοχό του Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο ο ίδιος και πολλά στελέχη της κυβέρνησής του κατηγορούν ως συνήγορο του τρομοκράτη Δημήτρη Κουφοντίνα, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ιστορική Αριστερά ουδεμία είχε ή έχει σχέση με την τρομοκρατία, την οποία πάντοτε καταδίκαζε ως υπονομευτική του μαζικού λαϊκού κινήματος. Θα ήταν αξιόπιστος ο κ. Μητσοτάκης αν είχε αποδοκιμάσει τις αστυνομικές βιαιότητες της Κυριακής, 7 Μαρτίου, στη Νέα Σμύρνη και είχε αποπέμψει τον «εκσυγχρονιστή» Μιχάλη Χρυσοχοϊδη.
Δυστυχώς, ο αυταρχισμός αποτελεί μόνιμο στοιχείο των πολιτικών της κυβερνώσας παράταξης. Θυμίζω ότι στον εθνικό διχασμό πρωταγωνίστησαν ο πρωθυπουργός και το κόμμα του, μετά την συμφωνία των Πρεσπών όταν, σε άτυπη συνεργασία με την Χρυσή Αυγή, πυροδοτούσαν εμφυλιοπολεμικό κλίμα, που συνοδευόταν και από απόπειρες εμπρισμών σπιτιών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην Βόρεια Ελλάδα που καταγγέλλονταν για προδοσία. Αλλά αν ήταν προδοσία η ψήφος βουλευτών υπέρ της εν λόγω ιστορικής συμφωνίας, τότε τι είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που «την τιμά και την εφαρμόζει»;
Φοβάμαι ότι ο κ. Μητσοτάκης μεταλλάσσει την ΝΔ σε κόμμα πολύ διαφορετικό από εκείνο που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το 1974, αναβιώνοντας την ΕΡΕ και το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς. Προ ημερών, συμπληρώθηκαν εβδομήντα χρόνια από την δολοφονία (περί αυτού επρόκειτο) στην Θεσσαλονίκη του νεολαίου αγωνιστή της ειρήνης Νίκου Νικηφορίδη, καθώς και έξι συναγωνιστών του που είχαν παραπεμφθεί σε έκτακτο στρατοδικείο, με την κατηγορία ότι διακινούσαν και προπαγάνδιζαν την ανατρεπτική (!) Έκκληση της Στοκχόλμης για την κατάργηση και απαγόρευση όλων των πυρηνικών όπλων. Τονίζω το «όλων», διότι δεν υποστήριζαν οι νεολαίοι εκείνοι την κατάργηση των αμερικανικών και διατήρηση των σοβιετικών πυρηνικών.
Πέραν του Νίκου Νικηφορίδη, για την ιστορία αναφέρω και τους άλλους έξι δολοφονηθέντες από το κράτος: Θόδωρος Ορφανίδης, Μόσχος Στογιάννης, Κώστας Σπρίντζος, Κώστας Μήτσου, Χαράλαμπος Παπαδόπουλος και Ρήγας Παραθυράς. Προφανώς, επρόκειτο για πράξη κρατικής τρομοκρατίας, για την οποία μέχρι σήμερα δεν έχει ζητηθεί συγγνώμη.
Και επειδή η οικογένεια Μητσοτάκη επικαλείται τις μανάδες των θυμάτων της «17 Νοέμβρη», οι επτά προαναφερθέντες, αλλά και μεταγενέστερα θύματα της κρατικής βίας, όπως ο Τεμπονέρας, δεν είχαν και δεν έχουν μανάδες και οικογένειες;
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
