Το χρονογράφημα: Οι πέντε αισθήσεις του καλοκαιριού

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”91289″ img_size=”full”][vc_column_text]Πηγαίναμε κατευθείαν για το σπίτι αλλά τα πιτσιρίκια ήθελαν βόλτα οπότε τους κάναμε τη χάρη, παρότι η ώρα ήταν ήδη κάπως περασμένη. Εξάλλου το σούρουπο ήταν γλυκό και είχαμε μπροστά μας ένα τριήμερο γεμάτο με παιχνίδι και ξεγνοιασιά, τουλάχιστον για τα εκείνα. Κατεβήκαμε στο λιμανάκι, όπου γινόταν πανηγύρι. Μόνο εμείς δεν το είχαμε καταλάβει, γιατί ακόμη φαίνεται το μυαλό είχε μείνει σε κατάσταση “εργάσιμης”.

Δεκάδες παιδιά, κάθε ηλικίας, έπαιζαν στις παιδικές χαρές, έτρεχαν εδώ και εκεί, και ξεσπούσαν σε γέλια. Ολόγυρα στις ταβέρνες και στα μαγαζιά, τα τραπέζια ήταν γεμάτα και οι σερβιτόροι, αυτοί οι αφανείς ήρωες που διανύουν καθημερινά χιλιόμετρα ολόκληρα πραγματοποιώντας αμέτρητα δρομολόγια από και προς την κουζίνα, πάσχιζαν να προλάβουν τις παραγγελίες. Τα ποτήρια τσούγκριζαν με δύναμη και ο αφρός της μπύρας χυνόταν πάνω στα χάρτινα τραπεζομάντιλα. Ο κόσμος το γλεντούσε με την ψυχή του.

Ένας μικρός διονυσιακός θρίαμβος επί της μουντής καθημερινότητας, έτσι τουλάχιστον όπως την βιώνουν οι περισσότεροι. Απέναντι, το φεγγάρι γέμιζε αργά αργά, σαν κλεψύδρα που κάποιο αόρατο χέρι φροντίζει αενάως να γυρίσει την σωστή στιγμή. Η θάλασσα, ήρεμη αλλά πάντα ζωντανή, έκανε την βάρκες και τα ιστιοφόρα να λικνίζονται απαλά στον ρυθμό της.

Μύριζε όμορφα. Σπάνιο για θάλασσα λιμανιού. Η μυρωδιά της ανακατευόταν με αυτήν την μεθυστική μυρωδιά που αναδίδουν τα καλαμαράκια μόλις ακουμπήσουν το καυτό λάδι. Που και που, μπορούσες να διακρίνεις ακόμη στην ατμόσφαιρα νότες γιασεμιού, αγριολούλουδου, βασιλικού, αλλά και διάφορα γυναικεία αρώματα και έλαια, απολύτως μεθυστικά, με τα οποία οι γυναίκες είχαν περιποιηθεί το κορμί τους.

Είχα ακουμπήσει όρθιος σε ένα κάγκελο και τα βίωνα με ευχαρίστηση όλα αυτά. Για λίγο και οι πέντε μου αισθήσεις συντονίστηκαν με την εποχή, εφόσον λίγο αργότερα δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό ενός δροσιστικού παγωτού. Ένιωθα ευτυχής που ήμουν εκεί που ήμουν, και κυρίως με αυτούς που ήμουν. Ένιωθα ευτυχής που γεννήθηκα σε τούτη τη χώρα. Ένιωθα ευτυχής που βρισκόμουν στο σήμερα, με όλες τις αισθήσεις μου τεταμένες.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]