Το χρονογράφημα: #menoume_spiti: Και ύστερα άρχισαν…τα όργανα
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”107384″ img_size=”full”][vc_column_text]Έκπληξη προκαλεί η απάντηση στην ερώτηση πώς έχουν επηρεάσει οι συνθήκες καραντίνας την διαπροσωπική σχέση σας με τον/την σύντροφο. Το 40,17% είπε πως δεν την έχουν επηρεάσει και το 37,67% είπε θετικά.
«Αυτό μας έκανε εντύπωση, καθώς ο εγκλεισμός συνήθως γίνεται αιτία προστριβών για «ψύλλου πήδημα». Ξαφνικά το ποιος θα κατεβάσει τα σκουπίδια ή το ποιος θα μαζέψει τα πιάτα μπορεί να πυροδοτήσει έντονους καβγάδες, που έστω και για λίγο απομακρύνουν το ζευγάρι.
Πέραν του όποιου αστείου κυοφορεί και γεννά αυτή η νέα κατάσταση το πολύ σοβαρό είναι πως με αυτή την υποχρεωτική παραμονή ξεκίνησε κι η ατμόσφαιρα να μυρίζει… μπαρούτι.
Έτσι, λοιπόν, από τα γειτονικά διαμερίσματα-σπίτια ακούγονται διάφορες τρελές εκρήξεις, τύπου «πάλι εγώ θα κατεβάσω τα σκουπίδια; Μια ζωή αυτό κάνω», «συγγνώμη, ξανά ρύζι θα φάμε; Κινέζοι θα γίνουμε, αυτοί έβγαλαν τον κορονοϊό» ή «σε παρακαλώ τώρα, που θα μου πεις εσύ, ξέρουμε ποιοι τον διέσπειραν και ότι το έκαναν επίτηδες για να βγάλουν λεφτά».
Θα μπορούσε να πει κάποιος πως όλο αυτό προκύπτει από τον εκνευρισμό που αναγράφει -με ψιλά γράμματα- στις παρενέργειές του ο ιός. Δεν χρειάζεται ανάλυση, όλοι ανησυχούμε για το μέλλον της πανδημίας και τα όσα αυτή θα φέρει στην ανθρωπότητα – σε μας τους ίδιους και στους δικούς μας ανθρώπους. Και αυτό δημιουργεί εσωτερική αναταραχή.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτή η πανδημία θα δοκιμάσει φιλίες, σχέσεις, θα καταδείξει το επίπεδο της ανθρωπιάς μας. Το κατά πόσο, τελικά, «νοσεί» η κοινωνία και ο δίπλα μας στα δύσκολα.
Προς το παρόν, ας ηρεμήσουμε, με τα νεύρα δεν σκοτώνεται ο κορονοϊός κι ας μείνουμε σπίτια μας, ειρηνικά – άλλωστε δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα θα πρέπει να συνεχίσουμε να το κάνουμε. Να περάσει το «χτικιό» -μεταφορικά και κυριολεκτικά- και βλέπετε τι θα κάνετε με τον γάμο, σχέση, συμβίωσή σας, μετά. Έτσι κι αλλιώς, έτσι όπως πάει, οι ζωές μας πλέον θα ορίζονται σε εκείνες πριν από τον κορονοϊό και έπειτα από δαύτον. Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε είναι το θέμα.
Και ήρεμα. Σας βλέπω και σας ακούω. Κι όχι μόνο εγώ, αλλά και οι γείτονές σας…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
