Τo χρονογράφημα: Η «γλυκιά» παγίδα της… αναγκαιότητας του ξύλου

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”100285″ img_size=”full”][vc_column_text]

Της Νικόλ Λειβαδάρη

Ο Μάκης Βορίδης είναι σκληρός δεξιός αλλά είναι και πολιτικά ευφυής. Δεν επιδίδεται ασκόπως σε εμπρησμούς και δεν εκσφενδονίζει τυχαία πολιτικές μολότοφ.

Οπερ, η δήλωσή του περί της… αναγκαστικότητας του ξύλου δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την γραμμή που έχει επιλέξει κεντρικά η κυβέρνηση – στην «γλυκιά» της έστω, κατά Βορίδη, εκδοχή.

«Η επιβολή του νόμου», είπε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης στον Σκάι, «θα ευχόμασταν να γίνεται με προσφορά τριαντάφυλλων. Δεν έχει καταστεί αυτό δυνατό. Η επιβολή του νόμου εμπεριέχει στοιχεία αναγκαστικότητας –το λέω γλυκά. Το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας… Η άσκηση νόμιμης βίας είναι αυτό που κάνει η Αστυνομία. Φυσικά θα συνεχίσουμε. Θα κάνουμε αυτό».

Η προσθήκη του ερωτήματος «δεν σας σοκάρω με αυτό που σας λέω;» ήταν απλώς ρητορικού χαρακτήρα και αποτυπώνει την άνεση που νιώθουν τα, περισσότερα τουλάχιστον, στελέχη της κυβέρνησης από την στιγμή που βγήκε σε πρώτο πλάνο το δόγμα «νόμος και τάξη».

Είναι μια άνεση που εκπορεύεται από τρεις παράγοντες. Ο πρώτος είναι η δημοσκοπική ανοχή, εάν όχι και επικρότηση, των επιχειρήσεων επιβολής της τάξης, έτσι τουλάχιστον όπως αυτή διαπιστώνεται στις μετρήσεις κοινής γνώμης που χρησιμοποιεί το κυβερνητικό επιτελείο. Ο δεύτερος είναι η προφανής διέξοδος που δίνει στην κυβέρνηση ο «πόλεμος κατά των μπαχαλάκηδων», ενώπιον της κρίσης στο προσφυγικό και της ολοκληρωτικής στροφής στο Μακεδονικό. Όταν το υπερδεξιό εκλογικό σώμα της ΝΔ πνέει μένεα διότι θεωρεί ότι εξαπατήθηκε στο προσφυγικό και στη συμφωνία των Πρεσπών, η έφοδος του… σερίφη στα κλαμπ του Γκαζιού είναι μια κάποια λύση.

Ο τρίτος παράγοντας είναι η πολιτική ευκαιρία – έστω και θολώνοντας την πραγματικότητα – για αντεπίθεση στην αντιπολίτευση. Η καθαρή κυβερνητική γραμμή των τελευταίων 24ώρων, και εν όψει της επετείου του Πολυτεχνείου, είναι να χρεωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ «ταύτιση με τους μπαχαλάκηδες» και «επιστροφή στο κόμμα του 3,5%». Όπως λένε στην Κουμουνδούρου, το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επικρότησε ευθέως την αστυνομική έφοδο στις αποθήκες «πολεμοφοδίων» της ΑΣΟΕΕ και την διαχώρισε από την καταδίκη της αστυνομική επίθεσης στους διαδηλωτές-φοιτητές αγνοείται επιδεικτικά. Και επιχειρείται να παρουσιαστεί η αξιωματική αντιπολίτευση ως κόμμα που, εάν δεν πριμοδοτεί, σίγουρα καλύπτει την ανομία και την βία στα Πανεπιστήμια.

«Αυτά που ακούμε δεν εντάσσονται στη σφαίρα της εποικοδομητικής αντιπολίτευσης αλλά της παλαβής αντιπολίτευσης», δήλωσε σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας προσθέτοντας ότι «δυστυχώς η ευτυχώς, η μπάλα» είναι στο γήπεδο του ΣΥΡΙΖΑ» για να ανταποκριθεί στο εκλογικό ποσοστό που του έδωσε η κοινωνία.
Σ’ αυτό το υπόβαθρο, και τρεις ημέρες πριν από την 17η Νοεμβρίου, κυβερνητικά στελέχη διαμηνύουν πως «ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να αποδώσει τα Πανεπιστήμια στους φοιτητές» και ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει «ούτε βήμα πίσω από εφαρμογή του νόμου».«Οι Ελληνες πολίτες στις γειτονιές τους και οι φοιτητές στα πανεπιστήμιά τους θα αισθανθούν και πάλι ασφαλείς και ελεύθεροι από τη φασιστική επιβολή της άποψης ισχνών μειοψηφιών», είπε επίσης ο κ. Πέτσας.

Το πώς θα γίνει αυτό, μάλλον το εξήγησαν ο Μάκης Βορίδης, και η βουλευτής της ΝΔ Ζωή Ράπτη, η οποία είπε πως «είναι απαραίτητο να γίνεται ο “καθαρισμός” των σχολών με την βοήθεια της αστυνομίας», και ο Αδωνις Γεωργιάδης που δήλωσε ότι «τελειώνουμε με όλη την παθογένεια της μεταπολίτευσης».

Το πρώτο ερώτημα όμως εδώ είναι εάν κυβέρνηση βλέπει την επέτειο του Πολυτεχνείου ως την ευκαιρία για τον «καθαρισμό» – έστω όπως η ίδια τον εννοεί – των σχολών, ή εάν κάποιοι στήνουν εσκεμμένα σκηνικό έντασης για να το χρεώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ. «Η κυβέρνηση οξύνει το κλίμα σε βαθμό που κανείς απορεί πού αλήθεια αποσκοπεί η Νέα Δημοκρατία;», επεσήμανε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Χαρίτσης.

Το δεύτερο ερώτημα είναι το εάν όλοι εκείνοι που επενδύουν στον εμπρησμό, αντιλαμβάνονται την – γλυκιά – παγίδα της «αναγκαστικότητας του ξύλου».

«Η αυταρχική δράση γεννά ανεξέλεγκτη αντίδραση», τονίζει εύγλωττα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Και ατυχώς, η ιστορία τον έχει δικαιώσει, με τραγικές ενίοτε συνέπειες…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]