Το ξεπούλημα

Ελέω μνημονίων, όλες οι σημαντικές υποδομές της χώρας έχουν ξεπουληθεί. Αεροδρόμια, λιμάνια, εθνικές οδοί, δικτυακές υποδομές όπως αυτές της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, του σιδηροδρόμου, με τα γνωστά αποτελέσματα. Οι παραχωρήσεις αυτές παρουσιάζονται ωσάν να έγιναν προς όφελος του Δημοσίου και προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων του λαού, κάτι το οποίο καταρρίπτεται από την καθημερινή πραγματικότητα την οποία βιώνουμε.. Σειρά τώρα έχουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας και η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση.

Και επειδή υπάρχει διάθεση εκ μέρους της κυβέρνησης, όλο και κάτι βρίσκεται προς πώληση. Και αυτά δεν είναι παρά τα ακίνητα του Δημοσίου. Προς πώληση λοιπόν και όλα αυτά, και μάλιστα σε τιμές χονδρικής, δημόσια περιουσία που υπολογίζεται σε περίπου 100 δισ. ευρώ. Αντί για αξιοποίησή της με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, επιλέγεται το μαζικό ξεπούλημα. Αν η οικονομική και αναπτυξιακή τροχιά της χώρας είναι τόσο εξαιρετικές όπως τις περιγράφει το κυβερνητικό αφήγημα, άραγε ποια είναι η επείγουσα ανάγκη που αναγκάζει την κυβέρνηση να προχωρήσει στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας;