Γράφει ο Δικαιόπολις

Διάβαζα την επιστολή-κανονιά του κ. Εμφιετζόγλου και σκεφτόμουν πως το Βατερλώ έρχεται κάπως πρώιμα και κυρίως κάπως άχαρα για τον κ. Καραμανλή. Βρίσκεται μόλις στην αρχή της υπουργικής του θητείας και ήδη αντιμετωπίζει το εξαιρετικά σοβαρό ενδεχόμενο μίας όχι απλά ήττας, αλλά ολοκληρωτικής ταπείνωσης. Στη θέση του, δεν θα έπραττα μόνο τα δέοντα για την ταχύτερη δυνατή συνέχιση της κατασκευής της Πατρών-Πύργου, αλλά θα έβαζα την επιστολή μπροστά από το γραφείο μου, ώστε να την βλέπω κάθε πρωί και να μου θυμίζει πως όταν παίζει κανείς με την φωτιά, υπάρχει κίνδυνος να καεί. Και είναι πανθομολογούμενη αλήθεια ότι ο υπουργός παίζει εδώ και μήνες με τη νοημοσύνη και τον πόνο μας, για ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Γιατί; Μόνο και μόνο για να αναθέσει το έργο με το έτσι θέλω στους «φίλους» του. Από αγνή φιλία δηλαδή ορμώμενος.

Κύριε υπουργέ, πριν λίγο καιρό, σας στείλαμε χαιρετίσματα ως μελλοθάνατοι. Σήμερα, με αφορμή το μήνυμα του κ. Εμφιετζόγλου, στέλνουμε ξανά χαιρετίσματα στην εξουσία, κρατώντας ακέραια την ουσία της επιστολής του.