Τo βήμα στον πολίτη – Θεόδωρος Κόλλιας: Η Caretta Caretta και τα πουλαδίσια αβγά

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”97597″ img_size=”full”][vc_column_text]Η Caretta Caretta εδώ και κάμποσα χρόνια είναι ένα από τα μείζονα θέματα της περιοχής μας. Αντί  η μοναδικότητα αλλά και σπουδαιότητα που έχει ο τόπο μας για αυτό το σπάνιο και απειλούμενο είδος, μαζί με το φυσικό πανοραμικό ανάγλυφο να γίνει πόλος έλξης παγκοσμίως  για να αναδειχθεί ο τόπος μας με ήπιες μορφές ανάπτυξης και ανάλογες δράσεις, πολλοί καλλιεργούν το ακριβώς αντίθετο. Κραυγάζοντας “Δεν είναι δυνατόν οι χελώνες να διώξουν τους ανθρώπους” και με τόνους λάσπη και παραπληροφόρηση μέχρι σημείου φτηνού και επικίνδυνου λαϊκισμού, άλλοι συνειδητά λόγω συμφερόντων και άλλοι – οι περισσότεροι – παρασυρόμενοι λόγω άγνοιας αλλά και έφεσης σε διάφορους κήρυκες τέτοιων φωνασκιών και κασανδρισμών συμβάλουν κατά πολύ στον γενικό οικονομικό αλλά και πολιτιστικό μαρασμό. 

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου αλλά δεν θα σταματήσω να το λέω και να το γράφω. Πρώτοι και χειρότεροι κήρυκες  τέτοιων μηνυμάτων και κραυγών είναι  οι τοπικοί βουλευτές της ΝΔ (1) αλλά και οι δήμαρχοι και παραδήμαρχοι και των πέντε όμορων δήμων από τον Πύργο μέχρι την Κυπαρισσία.  Την όλη παραληρηματική κατάσταση υποδαύλιζαν τα περισσότερα ΜΜΕ της Ηλείας, αλλά και της Μεσσηνίας  με αισχρό τρόπο. Βεβαίως όλα αυτά  γίνονταν μέχρι τις εκλογές, που στην κυριολεξία μανιωδώς έλιαζαν κατά του ΣΥΡΙΖΑ που υπέγραψε το περιώνυμο 391/3-10-18 ΠΔ   για την προστασία της παραλιακής ζώνης και δη για τα επαπειλούμενα είδη: το παραλιακό δασύλλιο, τις αμμοθήνες  και τις χελώνες Careta-Caretta..

Τώρα όμως τσιμουδιά! Και που είσαι ακόμα! Σας θυμίζω δε ότι σε αυτή την εφημερίδα στις 23-7-19 τονίζω την επικείμενη κωλοτούμπα τους και τους …..ξεβρακώνω, όπως τους αξίζει….. Θα μου πείτε, πρώτη φορά είναι… Τέλος πάντων.

Το παρακάτω λοιπόν τραγελαφικό κειμενάκι το αφιερώνω σε όλους αυτούς τους ερίφηδες και δομέστιχους.

Είμαστε ένα καλοκαίρι στην αρχή της δεκαετίας του εξήντα, θαρρώ 62 ή 63. Απομεσήμερο ο ήλιος ντάλα και μια ζέστη να λυγάει σίδερα. Κι όμως ένας μικρός τριγυρνούσε στο χωριό, ξυπόλυτος και τσίτσιδος μόνο με ένα μαύρο σώβρακο. Κρατούσε στον αγκώνα του μια κανίστρα και διαλαλούσε την πραμάτεια του: Πουλαδίσα αβά, έεενα πεταράκι τόνα. Ήταν ο Γκιώνης, η μικρογραφία του αγαπητού, ήρεμου αλλά καλοκάγαθου Σωτήρη. Από μικρός ο Σωτήρης αν και ήταν δυνατό, ψηλό παιδί και λίγο  σερέτης, σπανίως πείραζε και  τσακωνόταν με τα άλλα παιδιά.  Πάντα υποχωρούσε. Ποτέ σέρτης και λουμπίνας. Εκείνο το πρωινό λοιπόν, είχε πάει ο μάγκας στη θάλασσα, είχε ξεχώσει μια χελωνοφωλιά και είχε πάρει καμιά εικοσαριά αβγά και με το παιδικό του μυαλό, προσπαθούσε να τα πουλήσει. Επειδή αυτά τα αβγά είναι μικρά, μαλακά, μεμβρανώδη τα διαφήμιζε σαν αβγά από πουλάδες, μικρές πρωτόγεννες κότες. Και δώστου ο Γκιώνης γυρόφερνε τις ρούγες με τα αβά του. Βέβαια μακριά από τη ρούγα μας, που ήταν και το σπιτικό του, γιατί αλίμονο του αν τον γράπωνε η μάνα του, η μακαρίτισσα η θειά Ασήμω.

Τι ντεχνέκι και τέτοια; Θα τον καρύδωνε. Άσε που κοιμόταν κι ο Μαστέλος, μεγάλος αδελφός του κι άμα ξύπναγε, ούτε στον Αλιά δεν θα γυρνούσε το κεφάλι του πίσω να δει.

Εδώ να πούμε ότι φυσικά εδώ και χιλιάδες χρόνια η παραλία μας ήταν τόπος φωλεοποίησης και ωοτοκίας της χελώνας  Carreta-Carreta.

Μια στιγμή με τα πολλά που λέτε κάποιος μεγάλος – δεν τον αναφέρω καν, έτσι σαν καταφρόνηση γι αυτό που έκανε – πλησιάζει τον μικρό και του λέει:

-Για έλα δω ρε Σωτήρη είναι φρέσκα τα αβγά;

-Σημερινά, μπάρμπα, σημερινά.

-Άκου να δεις, εάν φας εσύ δυο αβγά έτσι όπως είναι, εγώ μετά θα τα πάρω όλα ένα φράγκο το καθένα.

Τι ήταν για το Σωτηράκη αυτό. Με δυο χαψιές τα καταβρόχθισε στο άψε σβήσε. Περίμενε ο κακομοίρης ότι ο κύριος Ούστ θα τα αγόραζε όλα. Αλλά πού αυτός, όχι μόνο τον κορόιδεψε και δεν του έδωσε ούτε δεκάρα, αλλά πήρε τη κανίστρα και έσπασε όλα τα αβγά βάζοντας σημάδι ένα δένδρο. Κι απάνω έριξε και μια κλωτσιά στο μικρό, περιγελώντας για τον άθλο του. Καλά κάνω κι εγώ και δεν τον αναφέρω καν. Ούστ και φάσκελο τέτοιοι χοντρομαλάκες . Ούστ και φάσκελο τέτοιοι κουραδόμαγκες της παλιάς συμφοράς.

Σωτήρη, μάγκας και αλάνι ήσουν εσύ. Ας μην πήρες ούτε ένα πενηνταράκι από τα αβγά. Μεταξύ μας τα έπαιρνες από αλλού. Θυμάσαι τα τζιτζίρια και μάλιστα τα αρσενικά που πουλάγαμε όλα τα αλάνια της γειτονιάς στον φιλαράκο μας, τον γέρο Αριστάκο, που είχε το πρώτο ψιλικατζίδικο στο χωριό;

[1] Πρώτος και χειρότερος ο περιώνυμος Γεωργιάδης το καλοκαίρι του 2018, που επισκέφτηκε τη Ζαχάρω, δεν είχε το Θεό του, με λαϊκίστικο τρόπο διατυμπάνισε και ανήγγειλε «Η Ζαχάρω έπρεπε να είναι η πλουσιότερη περιοχή της Ευρώπης, διότι έχει εξαιρετικό κλίμα, απέραντη παραλία, φανταστική λίμνη, αρχαιολογικό πλούτο όλων των περιόδων και αγροτική παραγωγή. Είναι ευλογημένος τόπος και έχει τεράστια περιθώρια πλούτου. Όλοι κάναμε λάθη στο παρελθόν, όμως τώρα θα πρέπει να δώσουμε αγώνα για να μην περάσει το Προεδρικό Διάταγμα για τον Κυπαρισσιακό ή να το ακυρώσουμε όταν εκδοθεί. ..»

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]